သေရာ္စာ

9. 4. 2019

SATIRE 

(သေရာ္စာ)

နိဗၺာန္ေရငုပ္သေဘၤာ     (႐ွင္လူ)

===========================================

American Airlines ေလယာဥ္ႀကီးေပၚမွာ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ ေမွးစက္လိုက္ပါလာရင္း ႐ွင္လူႀကီး အေတြးတခုေၾကာင့္ျပံဳးလိုက္မိေပါ့။ တကယ့္အေမရိကန္ေတြပဲ။

လူသားအရင္း အျမစ္ကို တန္ဖိုးထားတဲ့ေနရာမွာ အေမရိကန္ကို ဘယ္သူမွလိုက္မီမယ္မထင္။ ခု..ၾကည့္ေလ NASA ကအလုပ္ထြက္ေတာ့မယ့္အေၾကာင္း႐ွင္လူေျပာေတာ့ NASA အႀကီးအကဲ Jim က ႐ွင္လူ႔ကို ရာထူးအသစ္နဲ႔ေရာ ဆုတံဆိပ္ေတြနဲ႔ပါဆြဲေဆာင္တားျမစ္ခ်င္တယ္။ တားမရမွန္းသိေတာ့ Pentagon မွာလုပ္ခ်င္သလား၊ ဒါမွမဟုတ္ Area 51 မွာလုပ္မလား ဆိုၿပီး အမိအရဆြဲထားခ်င္ေသးတယ္။႐ွင္လူတို႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအက်င့္တခုကလည္း ကမၻာေပၚက ဘယ္ေနရာေတြဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း အခ်ိန္တန္ရင္ အေမနဲ႔ရြာကိုလြမ္းတတ္ၾကသူခ်ည္း ဆိုေတာ့ကာ အခ်ိန္တန္ရင္ အိမ္ျပန္ၾကစျမဲ။ ႐ွင္လူ႔ဘႀကီးတေယာက္ဆို UN Secretary ျဖစ္ခဲ့ၿပီး ကြယ္လြန္ေတာ့ ဟိုမွာေခါင္းမခ်ပဲ ျမန္မာျပည္ျပန္လာလို႔ ျပႆနာေတြ အႀကီးအက်ယ္တက္ခဲ့ရေသး။ ခုလည္း႐ွင္လူတေယာက္ ကမၻာေက်ာ္ အာကာသ သိပၸံပညာ႐ွင္တေယာက္အျဖစ္နဲ႔ နာဆာလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ငါးႏွစ္ေျခာက္ႏွစ္ထက္ပိုၿပီးမေနႏိုင္လို႔ ျပည္ေတာ္ျပန္ခရီးထြက္လာခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။

႐ွင္လူစီးလာတဲ့ ေလယာဥ္ႀကီး ေလဆိပ္အဆင္းမွာပဲ အရင္သတင္းေဟာင္းတခု ေခါင္းထဲျပန္ေပၚလာၿပီး စိတ္ထဲစႏိုးစေနာင့္ စျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။ လိုအပ္တာေတြ အျမန္ေဆာင္ရြက္ၿပီး ေလဆိပ္ထြက္ေပါက္Tunnel ထဲက ခပ္သြက္သြက္ထြက္ကာ အသင့္လာႀကိဳေနတဲ့ ကားေပၚအျမန္တက္လိုက္ရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မဂၤလာဒံုေလဆိပ္က ဦးကိုနီသတင္းဟာ ႐ွင္လူတို႔လိုျပည္ေတာ္ျပန္ေတြအတြက္ မလံုျခံဳမႈဟာ ေလဆိပ္ကစပါတယ္။

ေနညိဳညိဳ တိမ္ေတာက္တဲ့အခါ ရြာလမ္းကေလးမွာ...

ရြာျပန္ေရာက္တဲ့ညေနမွာပဲ ႐ွင္လူႀကီး သီခ်င္းတပိုင္းတစ ဟစ္ရင္း ရြာဦးေစတီနဲ႔ သိမ္ေက်ာင္း႐ွိရာကို ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

ေျမျပင္အမွတ္အသားေတြက အရမ္းေျပာင္းလဲေနတာမို႔ ေစတီကို ႐ုတ္တရက္႐ွာမေတြ႔ႏိုင္ျဖစ္ေနပါတယ္။ "ဒီေနရာေလာက္မွာပါ၊ ငါငယ္ငယ္က ႏြားေက်ာင္းရင္း အျမဲေရာက္ေနက်ပါ၊ ခု သြပ္ဆူးစည္း႐ိုးႀကီးေတြနဲ႔ အေဆာက္အဦေတြနဲ႔"

ဒီလိုနဲ႔ ႐ွင္လူလည္း ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ လွည့္ရင္း "မနက္ျဖန္က်မွ တေယာက္ေယာက္ကိုေခၚၿပီးလိုက္ပို႔ခိုင္းရမယ္ေတြးရင္း ထမင္းစားဖိတ္ထားတဲ့ ေနာင္ေတာ္ကိုပါႀကီးတို႔အိမ္ဘက္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။

"ဘယ္ေတြေလ်ွာက္သြားေနတာလဲ..႐ွင္လူရ၊ မင့္ကိုထမင္းစားေစာင့္ေနတာ"အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္ေရာက္ခ်င္းကိုပါႀကီးအေမးေၾကာင့္"ဘယ္မွမဟုတ္ပါဘူး ကိုပါႀကီးရာ လမ္းေလ်ွာက္ထြက္ရင္းရြာဦးေစတီကိုဝင္ဖူးမလားလို႔ပါ၊ ေတြ႔ခဲ့ဘူးဗ်၊က်ေနာ္ပဲမ်က္စိလည္ေနသလား"

"အင္း..႐ွင္လူေရ၊ ဒါေတြကိုမင္းမသိေသးပဲကိုး၊ ဒီလိုကြ.. အဲဒီ ေစတီနဲ႔သိမ္ေက်ာင္းေျမေတြဟာ ဝက္ေပါင္ကုမၸဏီစီမံကိန္းေတြနဲ႔မလြတ္လို႔ဆိုၿပီးဖ်က္လိုက္ရၿပီကြ။

"ဗ်ာ"

႐ွင္လူ႔ပါးစပ္ကဗ်ာတလံုးသာထြက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

"ဒါနဲ႔..ရြာေတာင္က အရီးေလး ေဒၚခင္ဝင္းလည္းမေတြ႔ပါလားဗ်"

"မင္းႏွယ္ကြာ..ဒါလည္းမသိျပန္ဘူးလား၊

မင့္အရီးေလး..ေသနတ္မွန္လို႔ေသၿပီကြ"

"ဗ်ာ"

"မင့္အရီးေလးထြန္တုန္းတိုက္ပြဲမွာေသနတ္မွန္ၿပီးက်ဆံုးခဲ့တာေတာင္ႏွစ္အတန္ၾကာခဲ့ပါၿပီကြာ" 

႐ွင္လူႀကီးခင္မ်ာ ေမြးရပ္ေျမဗလံုး႐ႈပ္ေထြးရြာႀကီးကိုျပန္ေရာက္တဲ့ေန႔ကစၿပီး "ဗ်ာ..ဗ်ာ...ဗ်ာ..နဲ႔ တဗ်ာၿပီးတဗ်ာဗ်ာေနခဲ့ရတာ

ဗ်ာလို႔ကိုမၿပီးႏိုင္ေတာ့။ တကယ္ေတာ့ NASA ကပညာ႐ွင္တေယာက္အဖို႔ ထြန္တုန္းတိုက္ပြဲဆိုတဲ့ေဝါဟာရဟာ ပေဟဠိတခုလိုျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္႐ွင္လူ႔လို မာစတာဘရိန္းတေယာက္အဖို႔ ရက္အတန္အသင့္ေလာက္ေလ့လာလိုက္တဲ့အခါ မိမိရြာသားေတြရဲ႕အခက္အခဲကိုနားလည္လာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔အတြက္

အေရးႀကီးတဲ့သိမ္ေက်ာင္းနဲ႔ ေစတီကို Hologram နဲ႔ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခုဆို 3D ႐ုပ္လံုးႂကြပံုရိပ္နဲ႔ ဘုရားျပန္ဖူးႏိုင္ၾကပါၿပီ။ အဲဒီေစတီယင္ျပင္မွာပဲ အရီးေလးေဒၚခင္ဝင္းကိုပါျပန္ေခၚထားေပးလိုက္ပါတယ္။ ဗလံုး႐ႈပ္ေထြးရြာသားေတြက ႐ွင္လူ႔ရဲ႕နည္းပညာအသစ္အဆန္းေတြေၾကာင့္႐ွင္လူ႔ ကို အားကိုးအားထားျပဳရင္း

တေန႔တေန႔ ထမင္းဖိတ္ေႂကြးတဲ့အိမ္ေတြမ်ားလြန္းလို႔ ကံစမ္းမဲနဲ ႔ေျဖ႐ွင္းေပးေနရပါတယ္။

ရြာမွာ ရက္သတၱပတ္အနည္းငယ္ၾကာလာေတာ့ ႐ွင္လူႀကီးလည္း စိတ္ပင္ပန္းစျပဳလာပါတယ္။ NASA မွာပင္ပန္းတယ္ဆိုတာက သူ႔အပိုင္းနဲ႔သူ ပညာ႐ွင္ေတြအမ်ားခ်ည္းမို႔ သိတ္ပင္ပန္းတယ္ မထင္ရပါဘူး။ ခုရြာမွာက ယိုသမ်ွေခ်း ပုစြန္ဆိတ္ေခါင္းဆိုသလိုျဖစ္ေနေတာ့၊ လုပ္ေဟ့..လုပ္ေဟ့ ဆို လုပ္တတ္တဲ့သူပဲ ပင္ပန္းပါတယ္။

ခုလည္းၾကည့္ဦ းရြာနဲ႔ သခ်ႋုဳင္းၾကားကေျမကို ဟိုတယ္ေဆာက္ဖို႔ဝယ္သြားသတဲ့။

ရြာသားေတြက အရင္အတိုင္းအသုဘခ်ဖို႔အဲ့ေနရာကျဖတ္ေတာ့၊ သူတိုပိုင္ေျမကိုမျဖတ္ရဘူးတဲ့။ ျပႆနာက ႐ွင္လူ႔ေခါင္းမွာပဲလာအဆံုးသတ္တယ္။ ဒီေတာ့႐ွင္လူကပဲ ဦးေဆာင္ၿပီး သက္ဆိုင္ရာနဲ႔ေဆြးေႏြးရတယ္။ reason ေပါ့ဗ်ာ။သူတို႔ကိုေျပာျပရတယ္။ ဒီရြာကမသာေတြကို ခ်လို႔မရရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘက္ကအဆင္ေျပေအာင္ ဘာလုပ္ေပးႏိုင္မလဲေပါ့၊ ဟိုး..ေ႐ွးေ႐ွးကစစ္ဝန္ႀကီးေတြဆိုရင္ေတာ့စည္သြပ္ဗူးစက္ရံုေထာင္ခိုင္းမလားပဲ၊ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ နာဂစ္မုန္တိုင္းမွာေသတဲ့အေလာင္းေတြကို ငါးစားလိမ့္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ဖူးတာမဟုတ္လား။

"အဲေတာ့..ဒီလမ္းမသံုးရဘူးဆိုရင္ ရြာကေနသုႆာန္ကိုသြားဖို႔ ပင္လယ္ဖက္ကေရလမ္းတလမ္းပဲ႐ွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႔

နာေရးသေဘၤာလုပ္ဖို႔ပဲ႐ွိတယ္ ဆိုေတာ့

ဟိုတယ္ဖက္ကေျပာတာကသူ႔ကာစတန္မာေတြပင္လယ္႐ႈခင္းၾကည့္တဲ့အခါ အသုဘသေဘၤာ(နိဗၺာန္သေဘၤာ) ႀကီးကို

မျမင္ေစလိုဘူးတဲ့။ ေရာ...ခက္ကၿပီ။

အင္း..ဘယ္ေလာက္ခက္ခက္ေလ၊ NASA က အႀကီးအကဲ Jim တို႔ကိုယ္တိုင္ တန္ဖိုးထားခဲ့ရတဲ့ အာကာသသိပၸံပညာ႐ွင္ ေဒါက္တာ႐ွင္လူေလ။

"ခင္ဗ်ားတို႔ ကာစတန္မာေတြက အသုဘသေဘၤာ ကိုမျမင္ရင္ေက်နပ္တယ္ေပါ့"

အားလံုးက တညီတၫြတ္တည္း ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ၾကတယ္။

"ဒါဆို..ညႇိႏိႈင္းေဆြးေႏြးပြဲ ဒီမွာၿပီးပါၿပီ"

"က်ေနာ္..ရြာသားေတြအတြက္..အေသးစား အသုဘေရငုပ္သေဘၤာ တစီး တီထြင္ေပးလိုက္ပါ့မယ္"

႐ွင္လူ

story#observation #shinlhu