အပါယ္ဘံုသား အခန္းေဖာ္
🐁🐁🐁🐁🐁🐁🐁
ခုတေလာ မိမိအိပ္ေရးပ်က္ေနတာ တပတ္ေလာက္ရိွသြားၿပီ။ မိမိအိပ္ခန္းဟာ အတန္သင့္က်ယ္ဝန္းေပမယ့္ ရံုးစာဖိုင္တြဲေတြနဲ႔ အခ်ိဳ ့ပစၥည္း ပစၥယ ေတြေၾကာင့္ အိပ္ယာနဲ႔ စားအိုးစားခြက္ေတြပါ ေပါင္းထၫ့္လိုက္ေတာ့ ေနရာလြတ္သိတ္မက်န္။ အဲဒါ ညဘက္ အိပ္ခ်ိန္ ေမွးခနဲ
ျဖစ္သြားတာနဲ႔ ႂကြက္တေကာင္ရဲ့ တေတာက္ေတာက္ တေဖာက္ေဖာက္ ကိုက္သံက ပံုမွန္ေပၚလာ ေနတယ္။ ဒီေတာ့ ပင္ပန္းႏြမ္းလ်ေနတဲ့ ၾကားက ဆက္အိပ္မရေတာ့ဘဲ ျခင္ေထာင္ျပင္ထြက္၊ စကၠ ူပုန္းေတြကို တဘုန္းဘုန္းထု ၿပီး
ႂကြက္ေမာင္းရတယ္။ စာရြက္စာတမ္းေတြကိုက္သြားမွာလည္း စိုးရ ၊သူ ့အသိုက္ ႀကီးထြားလာမွာလည္းစိုးရနဲ ့။ ေနာက္တခါ အိပ္ေပ်ာ္မယ့္ဆဲဆဲ ေမွးခနဲ ရိွေသး တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ ျဖတ္ေျပးသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးေတြ က်ယ္လာရ ျပန္တယ္။ ဒီေကာင္ ဘယ္လိုအေကာင္လဲ သိရေအာင္ အသံ ၾကားရာ လက္ႏိွပ္မီးနဲ႔ထိုး ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့ ခပ္ေသးေသး ႂကြက္ဖေလာင္းေလးတေကာင္။"ဒီေလာက္ေသးတဲ့ အေကာင္က
ဒုကၡ အ ႀကီး ႀကီးေတြေပးေနပါလား" ။မိမိ အသက္အရြယ္ အရ အိပ္ေရးပ်က္တာမေကာင္း။ဒီ ၾကားထဲ အဲ့ေကာင္အေပၚ ေဒါသ ထပ္ျဖစ္ရရင္လည္းတပမ္းရႈံးေန ျပန္မယ္။ဒီလိုနဲ ့ ႏွစ္ညေလာက္ေနေတာ့ ေတြးမိတယ္။"မီးထြန္းအိပ္ရင္
ဒီေကာင္ ၿငိမ္သြားမလား"ေပါ့။ အမွန္ေတာ့မိမိက ညအိပ္ယာဝင္ရင္ မီးမိွတ္အိပ္ေလ့ရိွတယ္။အလင္းေရာင္နဲ ့အိပ္ေလ့မရိွ။ဒါေပမယ့္ ဘာတတ္ႏိုင္မလဲ၊ ျပႆနာက ေျဖရွင္းရေတာ့မွာ။
ျဖစ္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကို အသံုး ျပဳရေတာ့မွာေပါ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အခန္းမီးကို တိုက္ရိုက္မသံုးပဲ ေျခရင္း Toilet ခန္းထဲက LED မီးလံုးေလးကို ထြန္းထားလိုက္တယ္။ အေတြး မွန္သြားတယ္ဆိုရမယ္ ၊မီးေရာင္ေၾကာင့္ ဒီေကာင္ ၿငိမ္သြားတယ္။
အဲဒါ တေရးႏိုး Toilet ထဲ အေပါ့သြားဖို႔ ဝင္သြားေတာ့ Toilet အေပၚတန္းက ဒီေကာင္က ရွင္လူ႔ကို ၾကၫ့္ေနတယ္။ဒီေကာင္ ဘာ ႀကံစည္ေနသလဲ။ ကိုင္းခြက္ထဲ ေရနည္းနည္းခပ္ၿပီး လွမ္းပက္လိုက္ေတာ့ သူ႔ကိုထိ ၿပီး ျပဳတ္က်လာတယ္။ အမွန္ေတာ့ သူ လန႔္ ၿပီး ေလဝင္ေပါက္ကတဆင့္ တဖက္ၿခံထဲက ဗာဒံပင္ေပၚတက္ ၿပီး ထြက္သြားေစခ်င္တာ။ ေအာက္ထပ္မွာ ႂကြက္ေထာင္ေခ်ာက္ သံၫွပ္ေတြရိွေနေပမယ့္ ရွင္လူက သူ႔ကိုမသတ္ခ်င္။လြတ္ရာကြၽတ္ရာကိုသာ ထြက္သြားေစခ်င္တယ္။ ေတာင္ဒဂံုက မိတ္ေဆြ ညေစာင့္ ႀကီးကေတာ့ သူ႔ ကိုေနွာင့္ယွက္တဲ့ ေျမ ႂကြက္ ႀကီးေတြကို သံၫွပ္နဲ႔
ေန ့တိုင္း ေထာင္ဖမ္းတာ ကုန္သေလာက္ျဖစ္ေန ၿပီတဲ့။ ရန္ကုန္လိုေနရာမွာ ႂကြက္ေသ လႊင့္ပစ္ဖို႔ ကလည္း အခက္အခဲေတြရိွေနေတာ့ ၊"ခင္ဗ်ား အဲ့ ႂကြက္ေသေတြ ဘယ္လိုစြန႔္ပစ္လဲ"ေမးေတာ့"လြယ္လြယ္ေလး က်ီးကန္းေတြကိုပစ္ေႂကြးပလိုက္တယ္၊ စားရေတာ့ က်ီးကန္းေတြက ေန့တိုင္းလာေစာင့္ေနတယ္"တဲ့။အင္း တခါတခါေတာ့လည္း ေက်းလက္သားေတြရဲ့ ရိုးရာနည္းေတြက သိတ္မဆိုးဘူးဘဲ။ရွင္လူတို ့ေတာင္ဥကၠလာ သံသုမာတဝိုက္ ၊လမ္းအ ေရွ ့ျခမ္း
ဇီဇဝါ ဘက္က လူတေယာက္ကေတာ့ ႂကြက္အရွင္မိထားတဲ့ ေထာင္ေခ်ာက္ ကို ကားလမ္းကူးယူလာ ၿပီး ၅ ရပ္ကြက္ အ ျခမ္းမွာ လာလႊတ္ေလ့ရိွတယ္။ သူေတာ္ေကာင္း ႀကီးနဲ ့ တေန ့
ေန ့ေတာ့ ပက္ပင္း ႀကံဳခ်င္ေသးတယ္။
ဒီေန ့မနက္ေတာ့ အိမ္မႈံ စံုဝါးနဲ႔ အေပါ့သြားခ်င္လို႔ Toilet ထဲဝင္လာ ၿပီး ထိုင္မယ္လုပ္တုန္း
ဘိုထိုင္ထဲမွာ အခန္းေဖာ္ကိုေတြ့လိုက္ရတယ္။
ေရေတြစိုလို ့ ေႂကြသားနံရံကို ကပ္ေနတယ္။
ေခ်ာေနတာေရာ အဖံုးေၾကာင့္ပါ သူထြက္လို ့မရ ျဖစ္ေနပံုပဲ။ အင္း ..ရွင္လူလည္း ၾကမ္းတိုက္တံ ႀကီးယူ ၿပီး ေႂကြခြက္ထဲ ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ သူခဏ စဉ္းစား ၿပီး ၾကမ္းတိုက္တံ ဘားေပၚ တက္လာတယ္။ အသာမ ၿပီး ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ေျခဦးတၫ့္ရာ ကိုထြက္ေျပးရွာတယ္။ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ တခုအထိေတာ့ မင္းနဲ႔ ငါ ဒီအခန္းထဲမွာ အတူေန ၾကရအံုးမွာပဲေလ။
story#observation#shinlhu
No comments:
Post a Comment