ဂဏန္းေကာ္ေၾကာ္သြားစားမလို႔ တဲ့၊ ဘာေကာ္ေၾကာ္လဲ..၊ဂဏန္းအသားကိုထုတ္ၿပီး ေၾကာ္ထားတာ အေျပာ့တမိ်ဳး အႂကြပ္တမ်ိဳးရတယ္
က် က်ေနာ္နံမည္ေမ့ေနလို႔တဲ့ ၊ေအးကြာ မင္းျမင္တဲ့အတိုင္းပဲ ဟိုမွာ အလုပ္အပ္တဲ့လူကေစာင့္ၿပီးယူမွာ ဆိုေတာ့ ၊ ဒါဆို က်ေနာ္ပဲသြားလိုက္ေတာ့မယ္ တဲ႔ ေအးေအးေပါ့ေလ။ဒီလိုနဲ႔ ငရဲတေယာက္ ညေန ၅ နာရီေလာက္စက္ဘီးေလးနဲ႔ ေပါက္ခ်လာျပန္ေရာ
အဘ ၿပီးပလား အညာေသြးပဲသြားရေအာင္တဲ့ ၊ ကဲကဲ ႐ွိေစေတာ့ဆိုၿပီး လုပ္လက္စေလးေတြခ်ထားလိုက္ၿပီး စက္ဘီးတေယာက္တစီးနဲ႔ အညာေသြးဆိုင္႐ွိရာ ၃၁ ဂိတ္ေဟာင္းဘက္ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္...
စက္ဘီးနင္းလာရင္း စာေရးဆရာ ေသာ္တာေဆြေရးတဲ့ မိုးကုတ္ျမေမာင္အေၾကာင္း
(ေငြကိုေလလိုသုံုးသူ) သတိရမိတယ္ ။မိုးကုတ္ဦးျမေမာင္ဟာ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာသလဲဆို ပါရီ မွာေတာင္ရတနာဆိုင္ဖြင့္ထားႏိုင္တယ္၊တခါတေလ ထမင္းစားမေကာင္းရင္ ႏိုင္ငံျခားကိုေလယာဥ္စီးၿပီးသြားစားတာ ၊အဲဒါတခါတခါ အထီးက်န္လို႔ ငိုသတဲ့ ၊ေသာ္တာေဆြနဲ႔ခင္ေတာ့ ေသာ္တာေဆြကို ေဟာ္တယ္ေတြမွာ ေခၚေခၚၿပီးေႂကြးေလ့႐ွိတယ္ ၊တခါဆို ေဟာ္တယ္မွာစားေသာက္ၿပီးအျပန္ စားစရာေတြ ပါဆယ္ထုတ္ပိုးၿပီး ပန္းကန္ခြက္ေယာက္ေတြပါအျပတ္ဝယ္ ကားေပၚတင္ၿပီး အန္တီေမ(ေသာ္တာေဆြ႔ဇနီး)စားဖို႔ပါ အိမ္ကိုလိုက္ပို႔သတဲ့ ၊ ခု ငရဲက အဲ့လိုေတာ့ မခ်မ္းသာေပမယ့္ သူ႔မိဘေဆြမ်ိဳးေတြဆီက အႏုၾကမ္းစီးလို႔ရတဲ့ မုန္႔ဖိုးေတြနဲ႔ ႐ွင္လူ႔ကိုေခၚေႂကြးေနတာ ၊အညာေသြးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မီႏူးႀကီးကိုင္ၿပီး အဘဘာစားမလဲတဲ့ ၊ငါမမွာတတ္ပါဘူးကြာဆိုေတာ့ ၾကက္ကုန္းေဘာင္တပြဲနဲ႔ထမင္းအရင္မွာတယ္၊ၿပီးေတာ့ အဘ ဘဲကင္စားမလား တဲ့ ၊ စားေလ့ေတာ့မ႐ွိဘူး မွာခ်င္မွာကြာဆိုေတာ့ ဘဲကင္တစိတ္ မွာလိုက္တယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ ၊႐ွင္လူက ဒီဘက္ ၅ႏွစ္ ၆ႏွစ္အတြင္း
ရပ္ကြက္ထဲက ေလးဘမ္းရက္စေတာ့ရင့္ေတြက ထမင္းဟင္း ၃ရာ ၄ရာဖို႔းနဲ႔ တနပ္တနပ္ၿငိမ္းေနရတာ ခုလိုဟာႀကီးေတြနဲ႔ ေတြ႔ေတာ့ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အစာေၾကေဆးေသာက္ရခ်ည့္ေသး၊ ၾကက္ကုန္းေဘာင္ေလးဝါးလိုက္..ဖတ္ ဖလပ္လပ္...ဘဲကင္ေလးကလည္းႏူးညံ့ လို႔ အ႐ိုးႏုကေလးေတြပါ ဝါးလို႔ေကာင္းတာ ..ဖတ္ ဖလပ္ ..ဖလပ္..
၊ အဲဒီ ျမည္သံစြဲ ..ဖတ္ ဖလပ္ ဖလပ္ေတြက
ဒီလိုပါ ၊ အေပၚက လ်ွာကသုခခံေနတုန္း ထိုင္မိတဲ့စားပြဲက ေျမာင္းဖုန္းပ်ဥ္ျပားေပၚမွာမို႔ ခုလိုညေနခင္းမွာ ျဖဳတ္ကကိုက္ေတာ့ လက္တဖက္ကခက္ရင္းကိုင္ က်န္လက္တဖက္က ဒူးပုတ္ ေပါင္ပုတ္ ပုဆိုးစဆြဲယမ္း ရ ကုတ္ရဖဲ့ရ ဒုကၡ ၊ ခင္ဗ်းတို႔႐ွင္လူႀကီးဗ်ာ.....
No comments:
Post a Comment