===========
ဒီေန႔ ညေန ၄နာရီခြဲထိ ႐ွင္လူ႔အလုပ္ေတြကမၿပီးႏိုင္၊ အလုပ္ခံုမွာထိုင္ၿပီးဂေဟေဆာ္ေနတုန္း ကိုရဲ ေရာက္လာ။ ကိုရဲဆိုတာက ႐ွင္လူနဲ႔ အဘိဓမၼာသင္တန္းမွာမ်က္မွန္းတန္းမိရာက ခင္ေနတဲ့ အသက္၃၀ အရြယ္လူငယ္တေယာက္ပါ။ ကိုရဲ အက်င့္
က ႐ွင္လူနဲ႔မိတ္ေဆြျဖစ္တဲ့ေန႔ကစၿပီး ႐ွင္လူ႔ကို အေျခာက္တိုက္ ေလးစားအထင္ႀကီးေနၿပီး သူဘာျဖစ္လာလာ ၊ အထူးသျဖင့္ သူ႔အေဖ အေမ အစ ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ ျပႆနာျဖစ္လာတိုင္း ႐ွဴး႐ွဴး႐ွဲ႐ွဲနဲ႔ ႐ွင္လူ႔ ့ဆီကိုလာလာျပီးရင္ဖြင့္ေလ့႐ွိတယ္ ။ပထမေတာ့ အမွတ္တမဲ့ပဲ သေဘာထားၿပီး နားေထာင္ေပးေနရာက ၊ တခါမွာေတာ့ သူ႔ကိုအထင္ေသးတဲ့ ေဆြမ်ိဳးေတြကိုေရာ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုပါ လက္စားေျခဖို႔ အိုင္အက္စအဖြဲ႔ထဲဝင္လို႔ရရင္ ဝင္ခ်င္တယ္ ဆိုပဲ။ ဗုေဒၶါ...။သူ႔စကားေၾကာင့္႐ွင္လူ ေခါင္း ေလယာဥ္တင္သေဘၤာနဲ႔ ဝင္ေဆာင့္မိသလို
ျခာလပတ္လည္သြားမိတယ္။ ဒီငနဲေလးအျဖစ္က မိန္းမလည္းလိုခ်င္ေနၿပီ ၊ဒါေပမယ့္ သူ႔အၾကည့္ခံလိုက္ရတဲ့မိန္းကေလးတိုင္းက
နီရဲေနတဲ့ သူ႔ႏွာေခါင္းႀကီးနဲ႔ စူးရဲရဲ သူ႔မ်က္လံုးကိုျမင္တာနဲ႔ လန္႔ေျပးကုန္ေရာ၊ ဒါကိုသူက
မေၾကနပ္ဆံုး ၊ ေယာက်္ားေလးနဲ႔ မိန္းကေလး ခ်စ္လို႔ၾကည့္တာပဲ ဘာျဖစ္လဲ၊ လူကိုမတူသလိုမတန္သလို ဆက္ဆံရပါ့မလားဆိုၿပီး ရပ္ကြက္တခုလံုးကိုေျမလွန္ပစ္ခ်င္တာ၊သူ႔ခံစားခ်က္ေတြကိုရင္ဖြင့္ခ်င္တိုင္း ႐ွင္လူ႔ဆီေပါက္ခ်လာၿပီး တခုခုစားရင္းစကားေျပာၾကရေအာင္ အဘဆိုၿပီး စားေသာက္ဆိုင္တခုခု႐ွိရာ ေခၚသြားတတ္တယ္။ လတ္တေလာသူ႔မွာ အလုပ္အကိုင္မ႐ွိေပမယ့္ သူ႔မိဘေဆြမ်ိဳးေတြဆီက အႏုၾကမ္းစီးထားတဲ့ပိုက္ဆံကေတာ့ ပါလာေလ့႐ွိတယ္။႐ွင္လူကလည္းသူ႔ရင္ဖြင့္စကားလိုက္နားမေထာင္ေပးရင္
တရပ္ကြက္လံုးဒုကၡသည္ေတြျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႔
မလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ သူ႔ကို အရမ္းသံေယာဇဥ္ႀကီးတဲ့ အမူအရာနဲ႔ သူေႂကြးတာလိုက္စားၿပီးသူ႔ရင္တြင္းျဖစ္ေတြကို နားဆင္ေပးေလ့႐ွိတယ္။တခါကေတာ့ အဘ ဘာအားေဆးေသာက္လဲ ၊ သားဝယ္ေပးမယ္ေျပာတာနဲ႔ မင္းဝယ္ေပးတဲ့ အားေဆး ငါ့ကိုေသာက္ေစခ်င္ရင္ မင္းဆီမွာ႐ွိတဲ့ အမုန္းေတြ
ေဒါသေတြ ငါ့ကိုလႉရင္ေသာက္မယ္လို႔ အရစ္တက္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။အဲဒီေန႔ကစၿပီး
႐ွင္လူ႔ ကိုအားေဆးတိုက္မယ့္အေၾကာင္းသူထပ္မေျပာေတာ့ဘူး။မတူတာေတြကိုေဆြးေႏြးပြဲက ဖယ္ထုတ္ထားလိုက္တယ္။ သူ႔ကိုေလ်ာ့တြက္လို႔ေတာ့မရဘူး၊သူကသခ်ၤာနဲ႔ ဘြဲ႔ရထားတာ။အလုပ္လက္မဲ့ျဖစ္ေနတာက သူ႔ကိုအင္တာဗ်ဳးတဲ့လူေတြကိုက အရည္အခ်င္းမ႐ွိလို႔ပဲလို႔ သူသံုးသပ္ျပတယ္။ထားေတာ့။ဒီေန႔သူေရာက္လာတာက သူ႔အေမနဲ႔ စကားမ်ားလာ ဆိုပဲ၊ အဲဒါ နဲ႔ အဘ ဘာစားၿပီးၿပီလဲ၊က်ေနာ္အိမ္မွာထမင္းစားမေကာင္းတာနဲ႔ အျပင္ထြက္စားမလို႔ ဟာ တေယာက္ထဲျဖစ္ေနလို႔အဘကိုအေဖာ္လာေခၚတာ တဲ့။ သိၿပီေလ သူနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ႐ွင္လူလုပ္ေပးရမယ့္တာဝန္က ဘုရားသခင္တာဝန္မ်ိဳး confession ကိုနားေထာင္ေပးရမွာ ။သူ႔ confession ကေတာ့ တေလာကလံုးရဲ႕အျပစ္ေတြကိုဖြင့္ဆိုမွာ။ဒါနဲ႔ ဘယ္သြားစားမလဲဆိုေတာ့ ``အညာေသြး´´တဲ့ ။အညာေသြးဆိုတဲ့ဆိုင္က အေဝးႀကီး။ဥကၠလာဘုရားေတာင္ေက်ာ္သြားေသးတယ္။႐ွင္လူတို႔ ၄ ရပ္ကြက္နဲ႔ဆို အတန္ငယ္လွမ္းေနတယ္ ။ငါကြာ ခုတေလာ အလုပ္ပင္ပန္းၿပီးခါးနာခ်င္ေနလို႔ နီးနီးနားနားပဲသြားကြာ ဆိုေတာ့၊ ဒါဆို ဒီပါရမီဝင္းေ႐ွ႕က Bakeryဆိုင္သစ္ဖြင့္တဲ့ဆီသြားမယ္ ၊ဖြင့္စဆိုေတာ့ discount ေပးခ်င္ေပးမွာတဲ့။ ကဲဒါဆို ငါလက္ေဆးလိုက္ဦးမယ္ ခဏေစာင့္ဆိုၿပီး ကမန္းကတမ္း လက္ေဆး ၊စပို႔႐ွပ္ေကာက္ဝတ္ၿပီးထလိုက္လာခဲ့တယ္ ။ဆိုင္ေ႐ွ႕ေရာက္လာေတာ့ ကားအေကာင္းစားေတြ ရပ္ထားတာအမ်ားႀကီး။ သူေ႐ွ႕ကဝင္သြားေတာ့ ကိုယ္ကေနာက္ကလိုက္ဝင္ေပါ့။ဆိုင္ကအရမ္းသားနားလြန္းေန
တယ္။ပရိတ္သတ္ကလည္းအျပည့္။မုန္႔ေတြ ထည့္ထားတဲ့ ေက့စ္ေတြထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစ်းႏႈန္းေတြက မုန္ ့တခု ၁၅၀၀ ဆိုတာ အနည္းဆံုးေလာက္႐ွိမယ္ထင္ရဲ႕။စားပြဲထိုးေလးေတြက လွမ္းေပးတဲ့ အေအးခြက္ယူၿပီး ဆိုင္အတြင္းဘက္ စားပြဲလြတ္႐ွိမယ့္ေနရာ႐ွာၿပီးဝင္ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။
ဗုေဒၶါ.. စားပြဲေပၚမွာ ပေဒသာပင္ႀကီးလား မွတ္ရတယ္ ၊မုန္႔တင္ထားတဲ့ စင္ေပၚမွာ ပီဇာေတြေရာ၊အေဆာ့တစ္ကိတ္ေတြေရာ၊ ဘာတဲ့ တခ်ိဳ႕နာမယ္ေတြ ႐ွင္လူဘယ္သိမလဲ၊ျမင္မွမျမင္ဘူးတာ၊ပီဇာဆိုတာေတာင္ အေမရိကန္ဗြီဒီယ္ို႐ုပ္႐ွင္ထဲမွာ ၾကည့္ဖူးလို႔ ပံုဖမ္းေျပာရတာ။စိတ္ထဲက ခပ္ပူပူ။ ငရဲ..ဒီေကာင္ ဒီေန႔ အႏုၾကမ္းစီးလာတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ ေလာက္ငပါ့မလားေပါ့။အနားလာရပ္တဲ့ စားပြဲထိုးမေလးကို ဒီေကာင္ ခပ္တိုးတိုးေမးေနတယ္..၊
ဆိုင္ဖြင့္ပြဲ အလကားေႂကြးေနတာလားဆိုေတာ့ ဟိုကေခါင္းညိတ္ၿပီး ဟုတ္ကဲ့လို႔ ျပန္ေျဖသံၾကားလိုက္မွ ႐ွင္လူ႔ရင္ထဲကႏွလံုးခုန္ႏႈန္းပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားတယ္၊ ႏွစ္ေယာက္သားတေယာက္မ်က္ႏွာတေယာက္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ိမ္းစဘြန္းမင္းသားေ႐ွာင္ကြန္နရီလို မ်က္ခံုးပင့္လ်က္သားျဖစ္ေနၾကေပါ့ ..
ဒုတိယပိုင္းကေတာ့ ပရိတ္သတ္ႀကီးေရ..
သေဘာပါရဲ႕လား...၊ပံုေတြကိုသာ ႐ႈစားၾကပါေတာ့ ။ေၾကာ္ညာဝင္ၿပီခင္ဗ်...
No comments:
Post a Comment