အချစ်ကဗျာ
🍃🍃🚶🍃
ညိုမြသွေး
ဖြတ်သွားဖြတ်လာလုပ်မိတိုင်း
သမင်လည်ပြန်ငေးခဲ့ရတဲ့
စာသင်ကျောင်းကလေးကို
ကျနော်က သံယောဇဥ်လို့ ခေါ်ပါတယ်။
ထိုင်ခဲ့ဖူးတဲ့ စားပွဲခုံကလေး
နဲ့ ကြိုးထုံးထားတဲ့ လွယ်အိတ်ကလေး၊ သနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့မိတင်လှကိုရော၊နှပ်ချေးတွဲလောင်းနဲ့ ဂျပုခင်မောင်ကြွယ်၊အတန်းပိုင်ဆရာမ ဒေါ်လှသိန်း
နဲ့ ကျောင်းတက်ခေါင်းလောင်းထိုးတဲ့ သံချောင်းကြီးပါမကျန်
ကျနော်က သံယောဇဥ်လို့ခေါ်ပါတယ်
နောက်တော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ဖန်
တောင့်တောင့်နဲ့ ခေါင်းမော့ ရင်ကော့လျှောက်တတ်တဲ့မမကို သံယောဇဥ်ခေါ်မိပြန်တယ်။
လက်ဖက်ရည်ခွက်ကလေးတွေကိုယ်စီနဲ့ စီးကရက်ဖွာရင်း
ငြင်းကြခုန်ကြ၊ ပုလင်းတလုံးကိုဝိုင်းထိုင်ရင်း သီချင်းတွေဆိုခဲ့ကြတဲ့ နုနုငယ်ငယ်ဘဝတွေကနေ ရင့်ရင့်ထော်ထော်တွေဖြစ်လာကြတဲ့ သံယောဇဥ်တွေလည်း ကျနော့မှာ ရှိခဲ့ပါတယ်။
အဲဒီ..သံယောဇဥ်တွေကို ဗုဒ္ဓက
ဒုက္ခလို့ခေါ်ပြီး တချို့တလေက ဝတ္တရားလို့ ခေါ်ပါတယ်၊
အင်းလေ ဘယ်သူတွေက
သမုဒယခေါ်ခေါ် ဒုက္ခခေါ်ခေါ်
ဝတ္တရားလို့ခေါ်ခေါ်...
ကျနော်ကတော့
အချစ်လို့ခေါ်ပါတယ်...
ညိုမြသွေး
poem#observation#shinlhu
အခ်စ္ကဗ်ာ
🍃🍃🚶🍃
ညိဳျမေသြး
ျဖတ္သြားျဖတ္လာလုပ္မိတိုင္း
သမင္လည္ျပန္ေငးခဲ့ရတဲ့
စာသင္ေက်ာင္းကေလးကို
က်ေနာ္က သံေယာဇဥ္လို႔ ေခၚပါတယ္။
ထိုင္ခဲ့ဖူးတဲ့ စားပြဲခုံကေလး
နဲ႔ ႀကိဳးထုံးထားတဲ့ လြယ္အိတ္ကေလး၊ သနပ္ခါးအေဖြးသားနဲ႔မိတင္လွကိုေရာ၊ႏွပ္ေခ်းတြဲေလာင္းနဲ႔ ဂ်ပုခင္ေမာင္ႂကြယ္၊အတန္းပိုင္ဆရာမ ေဒၚလွသိန္း
နဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေခါင္းေလာင္းထိုးတဲ့ သံေခ်ာင္းႀကီးပါမက်န္
က်ေနာ္က သံေယာဇဥ္လို႔ေခၚပါတယ္
ေနာက္ေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ဖန္
ေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ ေခါင္းေမာ့ ရင္ေကာ့ေလွ်ာက္တတ္တဲ့မမကို သံေယာဇဥ္ေခၚမိျပန္တယ္။
လက္ဖက္ရည္ခြက္ကေလးေတြကိုယ္စီနဲ႔ စီးကရက္ဖြာရင္း
ျငင္းၾကခုန္ၾက၊ ပုလင္းတလုံးကိုဝိုင္းထိုင္ရင္း သီခ်င္းေတြဆိုခဲ့ၾကတဲ့ ႏုႏုငယ္ငယ္ဘဝေတြကေန ရင့္ရင့္ေထာ္ေထာ္ေတြျဖစ္လာၾကတဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြလည္း က်ေနာ့မွာ ႐ွိခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ..သံေယာဇဥ္ေတြကို ဗုဒၶက
ဒုကၡလို႔ေခၚၿပီး တခ်ိဳ႕တေလက ဝတၱရားလို႔ ေခၚပါတယ္၊
အင္းေလ ဘယ္သူေတြက
သမုဒယေခၚေခၚ ဒုကၡေခၚေခၚ
ဝတၱရားလို႔ေခၚေခၚ...
က်ေနာ္ကေတာ့
အခ်စ္လို႔ေခၚပါတယ္...
ညိဳျမေသြး
poem#observation#shinlhu
No comments:
Post a Comment