နွင္းဆီျဖဴမဂၢဇင္း စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲကို ဇြန္လ ၁၄ ရက္ေန႕က အလံုလမ္းျပည္သူ႕ဥယ်ာဥ္ဝင္းMy Garden မွာလုပ္သည္။ ကိုယ္ေနထိုင္ရာေတာင္ဥကၠလာနွင္႕ပြဲက်င္းပရာေနရာက အတန္ငယ္အလွမ္းေဝးတာကတေၾကာင္း ခုတေလာ အလုပ္ေၾကြးေတြပိေနတာကတေၾကာင္းေၾကာင္႕မသြားပဲေနလိုက္ဖို႕စဥ္းစားျပီးကာမွညီေတာ္နွင္းခါးမိုးမ်က္နွာကို စိတ္ထဲျမင္ေယာင္လာျပန္သည္။ "အကိုဘာစိတ္ေကာက္ေနျပန္ျပီလဲ"လို႕သူေတြးသြားနိုင္သည္။ မိမိကိုယ္ မိမိ ျပန္သံုးသပ္လိုက္ျပန္ေတာ႕လည္း စိတ္ေတာ႕မေကာက္တတ္ ။ ဒါေပမယ္႕စိတ္ကခပ္နုနု။အေျပာင္းအလဲျမန္တတ္သည္။ခုပဲ မသြားဘူးဟု
ေတြးျပီးကာရွိေသး နွင္းခါးမိုး မ်က္နွာၾကီးကစိတ္ထဲျမင္
ေနျပန္သည္။
ဒီၾကားထဲ သူငယ္ခ်င္းေႏြလယ္ေန နွင္႕ဦးဝင္းတင္
English for All ကိုပါစုသြားၾကဖို႕ၾကိဳတင္ခ်ိတ္
ဆက္ထားခဲ႕ေလေတာ႕ခုမွဖ်က္ဖို႕မသင္႕ျပန္ ။ ေနာက္ဆံုေတာ႕မိမိတသက္လံုးလုပ္ေနက်မူအတိုင္းစိတ္ကိုျပန္ေျပာင္းလိုက္ျပီး သြား ဖို႕ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ စုရပ္လုပ္ထားတဲ႕ေႏြလယ္ေန႕ရံုးခန္းရွိရာလင္းစေဒါင္း
ကို ကိုဝင္းတင္နွင္႕အတူ မြန္းလြဲ ၁ နာရီမထိုးမီ
ေရာက္သြားေတာ႕ ေႏြလယ္ေနကအဝတ္စားေတာင္
မလဲရေသး စြပ္က်ယ္နွင္႕ပဲရွိေသးသည္။ "ေစာပါေသးတယ္လကၻက္ရည္ဆိုင္ထိုင္ၾကတာေပါ႕"ဆိုတာနွင္႕သူ႕ရံုးေရွ႕ကဆိုင္မွာထိုင္ျပီးလကၻက္ရည္ေသာက္
ၾကသည္။ ဘိုက္ထဲဟာသလိုလိုမို႕ဘဲသားမုန္႕မွာျပီးတခုေကာက္စားလိုက္သည္။ မၾကာခင္မွာ ေမာင္သူပါေရာက္လာသည္။
ေမာင္သူနွင္႕ မေတြ႕တာလည္းၾကာျပီမို႕ စကားမရွိ
စကားရွာ ကာ ယုဇနမွာသူဝယ္ထားေသာအိမ္
အေၾကာင္းေမးမိသည္။
"ခုဆို ခင္ဗ်ားအိမ္ေစ်းတက္ေနျပီေပါ႕ "ဆိုေတာ႕ ေမာင္သူကေဒါသတၾကီးေလသံျဖင္႕ "လူတိုင္း ဒါပဲေျပာေနၾကတယ္ မဝယ္လို႕ျဖစ္မလားဗ် လက္ထဲ
ပိုက္ဆံကိုင္ထားရင္ ကုန္သြားမွာေပါ႕"ေမာင္သူ႕ပံုစံက ဆိုက္ကိုရုပ္ရွင္ကားထဲမွထူးဆန္းေသာဇာတ္ရုပ္တခုခု
နွင္႕တူေနသည္။ကိုဝင္းတင္ကေတာ႕ေမာင္သူ႕အျပဳအမူကို သိတ္အမွဳထားပံုမေပၚ။သူတို႕နွစ္ဦးလံုးဝါရင္႕ေက်ာင္းဆရာေဟာင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ မိမိကပဲပဋိသႏၶာရစကားမေျပာတတ္တာလား ေမာင္သူကပဲေဆးစားမွားလာသလားမသိေတာ႕။သို႕ေပမယ္႕ ခုတေလာအဘိဓမၼာသင္တန္းကိုရက္မွန္မွန္တက္ျဖစ္ေနသျဖင္႕မိမိရဲ႕ခႏီၲစိတ္ေတြ ေမတၲာစိတ္ေတြ အားေကာင္းေနပံုရသည္ သူ႕ကိုျပန္ျပီးဘုမေတာျဖစ္ေတာ႕။
ခ ။
မိမိတို႕ My Garden ခန္းမထဲေရာက္ေတာ႕ ပရိတ္သတ္က အတန္သင္႕စံုေနျပီ ။ လြတ္ရာစားပြဲတခုမွာဝင္ထိုင္လိုက္ၾကျပီး ေဘးဘီကို
ေဝ႕ၾကည္႕ လိုက္ေတာ႕ကိုယ္သိသူသိတ္မရွိလွ။ကိုေအာင္ခ်ိမ္႕ေရာက္လာတာေတြ႕လိုက္ရသည္။ နွင္းဆီျဖဴအယ္ဒီတာ မ်ားလည္း
ဧည္႕သည္မ်ားကိုၾကိဳဆိုနွဳတ္ခြန္းဆက္ေနၾကသည္ ။ အထူးသျဖင္႕ ကဗ်ာဆရာပရိတ္သတ္နွင္႕ မီဒီယာသမားမ်ားအျပင္ဦးထြန္းလြင္လိုမိုးေလဝသပညာ
ရွင္ကိုပါေတြ႕လိုက္ရသည္။မိမိအက်င္႕အတိုင္းဖုန္းျဖင္႕ ဓါတ္ပံုအခ်ိဳ႕ရိုက္ေနလိုက္သည္။မထင္မွတ္ပဲမေနာ္ဟရီကိုေတြ႕လိုက္ေတာ႕ ညီေတာ္
တာရာမင္းေဝ ( ေရွ ြဘုန္းလူ )ကိုလြမ္းမိျပန္သည္။ ေခတ္ေနတေယာက္ လူလားေျမာက္ေရာေပါ႕ ။ "နန္းထိုက္ေတာ္ဝင္" လကၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ဟိုဘက္ ဒီဘက္စားပြဲနွစ္ခု ကပ္ဆံုခဲ႕စဥ္က သူတို႕သားအမိသားအဖသံုးေယာက္ထဲမွာ ေခတ္ေနက
၂ နွစ္သားေလာက္ပဲရွိဦးမည္ထင္သည္ ။ အေတြးေကာင္းေနစဥ္မွာပဲ လူလတ္ပိုင္းတေယာက္
မေနာ္ဟရီကို လာနွဳတ္ဆက္ေနတာေတြ႕ရသည္ ။
သူ႕ကိုရင္းရင္းနွီးနွီးသိဖူးတာအမွတ္ရသည္ ။နာမည္ကိုေတြးမရ ။အရင္တခါသူနွင္႕ဆံုခဲ႕တာ၂၀၀၇ ခုနွစ္တုန္းက တာရာမင္းေဝ ရက္လည္မွာ။ ထိုစဥ္ကလည္းသူ႕ကို ေကာင္းေကာင္းမမွတ္မိ ။ မိမိကိုျပံဳး၍နွဳတ္ဆက္ရင္း "၈၈၈၈ တုန္းက
ကိုေရွ ြဘုန္းနဲ႕အတူပါလာဖူးတယ္ေလ "ဟုအစေဖၚေပးမွ
သူ႕မ်က္နွာကိုက်က္မိသြားခဲ႕သည္။ ထိုစဥ္က
ေရွ ြဘုန္းလူနွင္႕အတူ အကသ မွကေလးမ်ားပါလာ
တတ္တာသတိရသြားသည္။ျပံဳးစစနွင္႕စကားေျပာတတ္ေသာသူ႕ကိုလည္းမွတ္မိသြားသည္ ။ ၈၈ မွ ၂၀၀၇ ဆိုေတာ႕ ၁၉ နွစ္ေတာင္ၾကာခဲ႕ျပီ။
"ခုဘာလုပ္ေနလဲ" ေမးလိုက္ေတာ႕စကၤာပူမွာအလုပ္
သြားလုပ္ ျပီးျပန္ေရာက္လာတာသိတ္မၾကာေသးေၾကာင္း
ျပန္ေျဖသည္။ သည္လိုနွင္႕ဆက္စပ္မိသြားၾကျပီးလတ္တေလာနိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားဆီစကားလမ္းေၾကာင္းေရာက္သြားသည္။အဲဒီအခ်ိန္က မိမိရင္ထဲ ထိရွေနေသာအေၾကာင္းအရာက
မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္တြင္ေသဆံုးခဲ႕ေသာသက္ဝင္းေအာင္ ။ သက္ဝင္းေအာင္ကိုသတင္းေတြထဲပါလို႕သိရသေလာက္သာမိမိကစိတ္ဝင္တစားေျပာေနေတာ႕ သူက "သက္ဝင္း
ေအာင္လည္း ကိုေရွ ြဘုန္းနဲ႕အတူ အကို႕အိမ္ကိုပါလာ
ဖူးတယ္ေလ" ဆိုမွ မိမိရင္ထဲ လွပ္ခနဲျဖစ္သြား မိသည္။
"ဟင္
ဟိုေခါင္းတုံးနဲ႕လည္ပင္းမွာပုတီးေစ႕ေလး၂လံုးဆြဲထား
တဲ႕ေကာင္ေလးလား" ။ မိမိအေတြးမ်ား က ၈၈၈၈
ကာလဆီသို႕ျပန္လည္ေရာက္ရွိသြားခဲ႕သည္။ ထိုစဥ္က
မိမိအသက္က ၃၅ နွစ္ ေရွ ြဘုန္းလူက ၂၂နွစ္ သက္ဝင္းေအာင္တို႕ အကသ ကေလးမ်ားက ၁၇
နွစ္ဝန္းက်င္မ်ား ။အျခားအျခား ကေလးေတြေတာ႕ အမည္ေတြမမွတ္မိေတာ႕ ။ ကိုယ္႕အရြယ္နွင္႕ႏွိဳင္းယဥ္၍
သူတို႕ကို ဘာမွ်အေတြ႕အၾကံဳမရွိေသးေသာ ပီဘိ ကေလးငယ္မ်ားအျဖစ္သာထင္ျမင္ခဲ႕သည္ ။ခုလို သက္ဝင္းေအာင္တေယာက္ မႏၲေလးအက်ဥ္းေထာင္မွာေထာင္ဒဏ္ ၆၉ နွစ္က်ခံရင္း
ရင္႕မာနိုင္ငံေရးသမား ၾကီးျဖစ္ကာယံုၾကည္ခ်က္အတြက္
အသက္ကိုေပးဆက္ သြားခဲ႕သူတေယာက္ျဖစ္လာခ႕ဲ
မည္ကို မိမိၾကိဳတင္မတြက္ဆနိဳင္ခဲ႕ပါ။ သူ၏ အမွတ္ထင္ထင္ျပန္လည္ေျပာျပမွဳမ်ားေၾကာင္႕သာသက္ဝင္းေအာင္နွင္႕မိမိတို႕ပါတ္သက္ခဲ႕ဖူးေၾကာင္းသိခဲ႕ရသည္။ထိုသို႕ သကၠရာဇ္ ၂၀၀၇ မွ ယခု ၂၀၁၄ တိုင္ ၇ နွစ္ၾကာခဲ႕ျပီးမွ သူ႕ကိုခုလို ထပ္မံေတြ႕ဆံုခြင္႕ရျခင္းပင္။
"မင္းငါ႕ကိုသိလား" မိမိေမးခြန္းကခုလိုအသိုင္းဝိုင္းၾကားတြင္အတန္ငယ္
ရိုင္းပ်သလိုျဖစ္သြားမွန္းသိလိုက္ပါသည္။သို႕ေသာ္သူတို႕အေပၚျဖစ္ခဲ႕ဖူးေသာအခ်စ္ေၾကာင္႕ေရာသားသမီးမရွိ ေဆြမ်ိဳးမရွိ စာေပနွင္႕နိုင္ငံေရးအသိုင္းဝို္င္း
ကိုသာေဆြမ်ိဳးလုပ္ထားခဲ႕ေသာ မိမိအက်င္႕ကယဥ္ေက်း
ဖြယ္ရာဆက္ဆံေရးမ်ိဳးထက္ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ဆက္ဆံေရး
မ်ိဳး က်င္႕သားရေနေလသည္။ သူကသူ႕မူဟန္အတိုင္း
နွစ္လိုဖြယ္အျပံဳးနွင့္ "က်ေနာ္ နန္းႏြယ္ေလ "ဆိုကာမွ
စိတ္ထဲလင္းကနဲျပန္ျဖစ္သြားကာ တဦးနွင္႕တဦး
ပဋိသႏၶာရစကားမ်ားဆိုျဖစ္ေလသည္။
"အမၾကီးေနေကာင္းလား " ။ မိမိတို႕လင္မယား
ကို ေရွ ြဘုန္း ေခၚတဲ႕အတိုင္း သူတို႕ကလည္းအကိုၾကီး အမၾကီးပင္ေခၚၾကသည္။ အမွန္ေတာ႕ မိမိထက္ ၁၆ နွစ္ပိုၾကီးေသာဇနီးသည္မွာ သူတို႕နွင္႕ဆို အဖြားအရြယ္
ပင္။ "အမၾကီးဆံုးသြားတာ ၅ နွစ္ေက်ာ္သြားျပီ ၂၀၀၉
ဇနါနဝါရီ ၉ ရက္ကဆံုးတာ ခု ကိုယ္တေယာက္ထဲေန
တယ္ " ။ သူ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားပံုရသည္။"တေယာက္ထဲ အထီးက်န္မွာေပါ႕ေနာ္ က်ေနာ္လည္း ကိုေရွ ြဘုန္း
လဲမရွိ ကိုေအာင္ဒင္ကလည္းနိုင္ငံျခားမွာဆိုေတာ႕
တြဲစရာမရွိေတာ႕ဘူး " ။ "ခုက်ေနာ္ Gallery ဖြင္႕ထားတယ္ "။ သူကေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူဖြင္႕လွစ္ထားတဲ႕ "Ahla Thit Art Gallery"
ကတ္တေလာက္ ၂ ခုလွမ္းေပးလာသျဖင္႕ယူထားလိုက္
ျပီး နွစ္ေယာက္သား ဖုန္းနံပါတ္ခ်င္းဖလွယ္လိုက္ၾက
သည္။ "ေအးကြာ မင္းနဲ႕ေတြ႕ရတာ အေတာ္ပဲ ငါ
သက္ဝင္းေအာင္အေၾကာင္းေရးခ်င္ေနတာ confirm
လုပ္နိုင္ဖို႕က မင္းပဲရွိတာ Galleryကိုလာခဲ႕ပါဦးမယ္"အခန္းနားအစီအစဥ္
ေၾကျငာေနျပီမို႕ နွစ္ဦးသားကိုယ္႕စားပြဲမွာကိုယ္ျပန္ထိုင္လိုက္ၾကသည္။
ဂ။
Nature is our mother, who is always ready to share her peace to
all of us. But sometimes we happen
to neglect her love and her existence
.Now , it is time for us to ask ourselves : do we really love nature ?
Ko Nan Nwe
Curator and organizer
ကိုနန္းႏြယ္ေပးလိုက္ေသာ RETURN TO NATURE ကတ္တေလာက္ ကိုဖြင္႕လိုက္ေတာ႕
ပထမ စာမ်က္နွာ မွာေရးထားတဲ႕ဖြင္႕ဆိုခ်က္ကို
အရင္ဖတ္လိုက္မိသည္ ။ လွွပတဲ႕ ဖြင္႕ဆိုခ်က္ပါပဲ။
အရာရာကို ရင္႕က်က္တဲ႕ အျမင္ ရင္႕က်က္တဲ႕ ဒႆန
ေတြနဲ႕လူသားတို႕ဖြင္႕ဆုိခဲ႕ၾကတဲ႕လူ႕သမိုင္းမွာ အျငင္းပြားဖြယ္ကိစၥအသြယ္သြယ္က အေတြ႕အၾကံဳ နဲ႕
ခံစားခ်က္ခ်င္း မတူကြဲျပားရာကေနျပီးေပၚေပါက္လာစျမဲ
ပင္။ ခု ဒီလွပတဲ႕ ဖြင္႕ဆိုခ်က္ကိုဖတ္ျပီးသဘာဝမိခင္ရဲ႕ျငိမ္းခ်မ္းတဲ႕ရင္ခြင္ကိုဝင္စားနားခိုရမယ္႕အစား ဥပါဒါန္တရားေတြက မီး၁၁
ပါးေလာင္ကြ်မ္းခဲ႕ရာ ဆီသို႕ ......
"ေသနတ္မွန္ျပီးေသသြားတဲ႕ က်ေနာ႕သူငယ္ခ်င္း
ရဲ႕အေလာင္းကိုက်ေနာ္ထမ္းလာတာျမင္ေတာ႕ အေမက
ငါ႕သားဒီေကာင္ေတြမတရားလုပ္တာမခံနဲ႕ " ဆိုျပီးလက္ထဲကိုတုတ္တေခ်ာင္းလာထည္႕ေပးတယ္" ။
ေရွ ြဘုန္းလူက သူ႕မိခင္အေၾကာင္းကိုတအံ႕တၾသေျပာ
ျပဖူးခဲ႕။ "အျဖစ္ဆိုးလွခ်ည္းလားသားရယ္" ၆၉ နွစ္ဆိုတဲ႕ မတရားေထာင္ဒဏ္ကိုက်ခံတိုက္ပြဲဝင္ရင္းအသက္စြန္႕သြားတဲ႕ သက္ဝင္းေအာင္အတြက္မ်က္ရည္ပင္လယ္ေဝခဲ႕ရတဲ႕
မိခင္ ။ "သက္ဝင္းေအာင္က သူ႕ေရာဂါနဲ႕ သူေသသြားခဲ႕တာပါ ။က်ေနာ္တို႕ေၾကာင္႕ေသတယ္ဆိုတာလံုးဝမဟုတ္ပါဘူး"
အဲဒီအခ်ိန္ကတာဝန္ရွိသူတဦးရဲ႕ အေက်ာက္အကန္
သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ ။ ေရွ ြဝါေရာင္ကာလအတြင္း ေအာ္တိုမက္တစ္ရိုင္ဖယ္မ်ားအတြဲလိုက္ပစ္ခတ္သံမ်ားအစဲမွာ အထက ၁ က ၁၀ တန္းေက်ာင္းသားေလးေသသြားျပီတဲ႕။အခါတိုင္းမ်က္ရည္က်ခ်င္လာလွွ်င္ ဂါထာတပုဒ္လိုရြတ္ဆိုေနက် ကဗ်ာဆရာေအာင္ခ်ိမ္႕၏
ကဗ်ာတပိုင္းတစက စိတ္ထဲေပၚလာေနက် ။
အေတြ႕အၾကံဳနဳနယ္စဥ္
မ်က္ရည္ဆိုေသာအသင္
လူမသိခင္ ခုန္ဆင္းသြားရဲ႕
သစၥာေဖာက္တေယာက္ အမူအက်င္႕နဲ႕
အျမဲတမ္းအစြမ္းထက္ခဲ႕ေသာကဗ်ာပါ ။ခုေတာ႕
မိမိရင္ထဲမွာေရာပါးျပင္ေပၚမွာပါ ထိုသစၥာေဖာက္လား
သစၥာရွင္လားမသိရတဲ႕မ်က္ရည္ေတြက်ဆင္းခဲ႕ပါျပီ။
ကိုနန္းႏြယ္ေရ လူအမ်ားသဘာဝမိခင္ရဲ႕ျငိမ္း
ခ်မ္းတဲ႕ရင္ခြင္မွာခိုနားနိုင္ဖို႕လူအခ်ိဳ႕ကေတာ႕ ျငင္းပယ္
ေက်ာခိုင္းသြားခဲ႕ရပါျပီ ။အဲဒီထဲမွာ ျပန္လည္အစားထိုးလို႕မရနိုင္တဲ႕ ကိုနန္းႏြယ္ရဲ႕အကသ
သူငယ္ခ်င္း သက္ဝင္းေအာင္လို သက္ဝင္းေအာင္ေတြ
အမ်ားၾကီးရွိခဲ႕တယ္ဆိုတာအတည္ျပဳေပးပါ။ ခုေတာ႕
အဲဒီမ်က္ရည္ေတြကို စုေဆာင္းထားရွိခဲ႕ပါတယ္။
၈၈၈၈ ကာလတုန္းက ရွားရွားပါးပါးေရးျဖစ္ခဲ႕တဲ႕
တပိုင္းတစကဗ်ာေလးပါ ။
ငါတို႕ရဲ႕ ေသြးနဲ႕ မ်က္ရည္ေတြဟာ
ယံုၾကည္ရဲတိုက္ေရွ႕မွာ
က်ံဳးေရအျဖစ္ရွိေနမယ္......
ညိုျမေသြး
28.6.2014 Sat
2:57pm
**August,2014 နွင္းဆီျဖဴမဂၢဇင္းတြင္ပါျပီး
No comments:
Post a Comment