ေဖြးေဖြး သိမ့္နဲ႔ ႐ွင္လူ ဘယ္သူက ဆရာက်..
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
႐ွင္လူက ႐ွင္လူဆိုတဲ့ နာမည္ကို ေရြးထားတာ
ေ႐ွ႕က ဦးေတြ ကိုေတြ ေမာင္ေတြ စတဲ့ အသက္အရြယ္နဲ႔ လိင္ကိုျပတဲ့ ဝိေသသေတြမႀကိဳက္လို႔ အရပ္ထဲက ေမြးလာသမ်ွ
ကေလးေတြကို ႐ွင္လူလို႔ပဲ ေခၚတတ္ေအာင္
ေလ့က်င့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ားေပါက္တို႔ သားသားတို႔ ေမာင္ဝင္းတို႔ကအစ ႐ွင္လူလို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။ စကားမတတ္ခင္ မုန္ရြာ(ခင္မြန္)ကိုေျပာင္းသြားတဲ့ ဖိုးေသာၾကာကေလးကေတာင္ တႏွစ္ေက်ာ္ၾကာေအာင္ခြဲခြာသြားၿပီး တေလာက ျပန္လာလည္ေတာ့
အိမ္ေ႐ွ႕ေပါက္က ေျပးဝင္လာၿပီး ႐ွင္လူ႔ရင္ခြင္ထဲအေရာက္ ႐ွင္လူေရ..တားတား ကားႀကီးစီးလာတာလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္..။အခု
ျပသနာ ျဖစ္ေနတာေဖြးေဖြးသိမ့္ပါ။ သမီးေလးေရ ႐ွင္လူလို႔ေခၚစမ္းဆုိရင္ ဖိုးဖိုးတဲ့။ ပထမေတာ့ သူအသံမထြက္တတ္လို႔ ေနမွာပါထင္မိတယ္။ဒီဖိုးဖိုးဆိုတဲ့ မီးနင္းကို သူဘယ္ကတတ္လာသလဲ။ဒါနဲ႔ ႐ွင္လူက ဇြဲမေလ်ွာ့ပဲ
ထပ္ခါထပ္ခါ ေခၚခိုင္းတယ္။ သမီေလး
႐ွင္လူလို႔ ေခၚ...ဖိုးဖိုး..။ ဒါဆိုနင့္ကို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မေခၚေတာ့ဘူး..ဖိုးဖိုး..။ ေအး..ငါ့ကို
႐ွင္လူလို႔မေခၚရင္ နင့္ကို ဘဲၾကည့္မေခၚေတာ့ဘူး...အဖိုးႀကီး...။ အာ...ဒုကၡပါပဲ..ေဖြးေဖြး
နင္ကငါ့ကို ေျပာင္စရာ ေနာက္စရာမ်ားမွတ္ေနသလား...ဖိုးဖိုး...။ ႐ွင္လူေဒါသထြက္ေလ သူကျပံဳးစစနဲ႔ ဖိုးဖိုးေခၚေလ...။ ဒီတိုက္ပြဲက
ခုထိမၿပီးႏိုင္ဘူး ငွက္ေပ်ာသီးတို႔ မုန္႔တို႔နဲ႔လာဘ္ေပးလို႔လည္းမရဘူး...ဖိုးဖိုးကတျပားသားမွ မေလ်ွာ့ဘူး။
တခါတခါ ႐ွင္လူတို႔ ငယ္ငယ္က တေယာက္နဲ႔တေယာက္မခံခ်င္ေအာင္စသလို...ဝဲထူမ..ဝဲထူမ..ဝဲထူမ..၊ဝက္ပုပ္..ဝက္ပုပ္ ..ဝက္ပုပ္...စသျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ေအာ္ၿပီးအႏိုင္ယူသလို ..ေဖြးေဖြးသိမ့္က ႐ွင္လူ႔ကို
သေရာ္ေတာ္ေတာ္ အျပံဳးေလးနဲ႔ ..ဖိုးဖိုး...ဖိုးဖိုး...ဖိုးဖိုး..တဲ့ အဆက္မျပတ္ ႏွိပ္ကြပ္ေနေတာ့တာပဲဗ်ာ။ ေဖြေဖြးသိမ့္ကို ေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔ အၾကံေကာင္းေလးမ်ား႐ွိရင္ မစၾကပါ ေဘာ္ဒါတို႔....
11:30PM
story#observstion#shinlhu
No comments:
Post a Comment