သေရာ္စာ

SATIRE (သေရာ္စာ)

သမိုင္းအေရာင္ တပိုင္းေၾကာင္ - ႐ွင္လူ (စဆရက လုပ္သည္)

ေဆးလိပ္လည္းတို

ေနလည္းညိဳၿပီ

ငါ့ကိုျပန္ပို႔ၾကပါေလ..၊

"တေယာက္ထဲ ဘာေတြရြတ္ဖတ္ေနတာလဲဆရာရဲ႕"

အိမ္ေ႐ွ႕မွာ စက္ဘီးေဒါက္ေထာက္ၿပီးဝင္လာတဲ့ တပည့္ေက်ာ္ႀကီး ပကိဏ္းလူအသံေၾကာင့္ ႐ွင္လူက သူ႔ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္ရင္း

"ဆရာတင္မိုးရဲ႕ ဧည့္သည္ႀကီးကဗ်ာကိုျပန္သတိရလို႔ ရြတ္ၾကည့္ေနတာပါကြာ"

"ေၾသာ္..ဆရာက ခုတေလာ ပူညံပူညံျဖစ္ေနတဲ့ မယ္ေခြကဗ်ာ နဲ႔ဆက္စပ္ၿပီး ခံစားၾကည့္ေနတာကိုး"

"ေအး..ဟုတ္တယ္ကြ၊ ေဆးလိပ္၊ေဆးရြက္ႀကီးစတာေတြက တို႔ျမန္မာဂႏၳဝင္စာေပထဲမွာလည္း အမ်ားသား၊ ဒါေတာင္ ကိုယ္မသိတာေတြ ႐ွိေနႏိုင္ေသးတယ္၊

မြန္လိုခဝီ ေခၚမည္ထူးျခား ကုလား ခါ႐ူ စာမူ ၾသသဓ တဲ့၊ ေနာက္ၿပီးေခတ္ေဟာင္းျမန္မာ႐ုပ္႐ွင္ကားတကားထဲမွာ မင္းသားႀကီးျမတ္ေလး ရြတ္သြားတာ ေဆးတံတို တညိဳေလာက္ ေရာ့ေသာက္လို႔ေပး ယူလိုက္က ႀကိဳက္လို႔ထင္ မယူလိုက္ျပန္က မိုက္လို႔ထင္ တဲ့ ငါငယ္ငယ္ကၾကည့္ခဲ့ဖူးတာ၊ ဇာတ္ကားနာမည္ေတာင္ေမ့ေနပါၿပီကြာ"

"ဟုတ္ပါၿပီ ၊ဒါေတြခဏထားလိုက္ပါအံုး၊ ဆရာ့ကိုက်ေနာ္ေမးခ်င္တာက ဆရာက ေဆးလိပ္ႀကိဳက္တဲ့သူဆိုေတာ့ မယ္ေခြ ကဗ်ာကို သင္႐ိုးကထုတ္လိုက္တာ မေၾကနပ္ဖူးေပါ့"

"ဒီလိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး ပကိဏ္းရ၊ ေဆးလိပ္စြဲတာ မေကာင္းတဲ့အက်င့္မွန္းေတာ့ ငါတင္မက ေသာက္ဖူးတဲ့လူတိုင္း သိၾကပါတယ္၊ အေမာမခံနိုင္တာတို႔၊ ေခ်ာင္းဆိုးရင္ၾကပ္ျဖစ္ၾကတာတို႔ ေဆးလိပ္သမားတိုင္း မၾကာခဏၾကံဳဖူးၾကပါတယ္၊ ငါဆိုတီဘီျဖစ္လို႔ ေဆးေတာင္ ၆ လေသာက္ခဲ့ရေသးတာပဲ"

"ဒါျဖင့္...မယ္ေခြကဗ်ာ ျဖဳတ္တာ ေထာက္ခံတယ္ေပါ့"

"ဒီလိုလည္း မဟုတ္ဘူးကြ၊ ကဗ်ာဆိုတာတိုက္႐ိုက္အနက္ တခုထဲ႐ွိတာမဟုတ္ဘူး၊ ခု မယ္ေခြ႔ေလးခ်ိဳးကဗ်ာေလးက သူ႔ခ်စ္သူကို ဘယ္ေလာက္ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတယ္ဆိုတာကို သိဂၤါရရသေျမာက္ေအာင္ ဖြဲ႔ထားတဲ့အဖြဲ႔ပဲ။ ခ်စ္သူေမာင္ၾကီးအတြက္ ေဆးလိပ္လိပ္ဖို ့မယ္ကိုယ္တိုင္ ခူးထားတဲ့ဖက္စိုကို မီးမကူ ေနပူမွာမကင္အားလို ့ဆိုေတာ့ကာ မီးကင္ ေနလွန္းရင္ မိဘေတြရိပ္မိမ်ားသြားမွျဖင့္ဆိုတဲ့ စိုးရြံ႕မႈကိုေတြ႔ရတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ဖက္ကေလး ေသြ႔သြားေအာင္အိပ္ယာေအာက္ထားရတယ္ဆိုေတာ့ မယ့္ကိုယ္ေငြ႔ေလးနဲ႔ ေျခာက္ေသြ႔ေအာင္လုပ္ရတဲ့သေဘာပဲ၊ ခုလို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႀကိတ္ၿပီးလုပ္ေနရေတာ့ ကပ္ေၾကးေတြဘာေတြလည္း ဘယ္႐ွာႏိုင္မလဲကြာ ဖက္ရဲ႕ အညႇာနားကို ညီသြားေအာင္ ေ႐ွ႕သြားေလးနဲ႔ တိုေအာင္ကိုက္ရသတဲ့"

"ဒီေလာက္ဆို သေဘာေပါက္ပါၿပီ ဆရာရယ္၊ ဆရာ ့စကားေျပ နားေထာင္ရင္း က်ေနာ္ေတာင္ ေဆးလိပ္ေသာက္ခ်င္လာၿပီ၊ ဒါနဲ႔ ကဗ်ာကို သင္႐ိုးက ပယ္ဖ်က္ခ်င္တဲ့လူေတြရဲ႕ ေစတနာကိုေရာ ဆရာ လက္မခံဘူးလား"

"အင္း...လုပ္လာၿပီ..ပကိဏ္းတို႔ကေတာ့ အဆို႐ွင္ဘက္က ေ႐ွ႕ေနလိုက္ေတာ့မယ္"

"အဲ့လို မဟုတ္ဘူးေလ ဆရာရယ္၊ ဆိုက္ဘိုင္ဆိုက္ ေပါ့ ၊ေဒါင့္ေပါင္းစံုကၾကည့္ေတာ့ ပိုမေကာင္းဘူးလား"

"အဲဒါ ေျပာေနတာေပါ့ကြ ၊အဆို႐ွင္ေတြက ေဆးလိပ္မေကာင္းတဲ့ အျမင္ဘက္ကခ်ည္းၾကည့္တာ၊ thinking ေပါ့ကြာ၊ ဥပမာ စိတ္ႂကြ႐ူးသြပ္ေဆး တို႔ ဘာတို႔လိုေဆးမ်ိဳးကို ခ်ီးမြမ္းဖြဲ႔ဆိုတဲ့ စာမ်ိဳး ေက်ာင္းေတြမွာသင္သလား"

"ဒါေတာ့ ဘယ္သင္မလဲဆရာ"

"ေအး..မသင္တဲ့အျပင္၊ ဆရာဆရာမေတြက ဒါေတြမေကာင္းတဲ့အေၾကာင္း သတိမေပးဘူးလား"

"အင္း သတိေပးတဲ့အျပင္ သတင္းမီဒီယာေတြကလည္း အၿမဲမျပတ္ ေရးျပေနၾကတာပဲ"

"ေအး...အဲ့ေလာက္ၾကပ္မေနတဲ့ ၾကားက ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ ဒီေဆးေတြ ျပန္႔ႏွံေနတဲ့သတင္းေတြ မၾကာခဏဆိုသလိုၾကားေနရတယ္၊ ဒီေန႔ ေခတ္လို ဂလိုဘယ္လ္ လိုက္ေဇး႐ွင္းေခတ္ႀကီးထဲမွာ ကေလးေတြကို ဒါပဲၾကည့္၊ ဟိုဟာေတာ့မၾကည့္နဲ႔လို႔ ဆရာဗဟိုျပဳ သင္လို႔ရမယ္ထင္သလား"

"အင္းအဲ့လိုေတာ့မထင္ပါဘူး၊ ပညာေရးက ေက်ာင္းသားဗဟိုျပဳစေနၿပီေလ"

"သူတို႔ကို ကိုယ္ကေရြးေပးတာထက္၊ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ အေကာင္းအဆိုးေရြးခ်ယ္တတ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေပးရတာ၊ ကမၻာေပၚမွာပညာေရးထိပ္တန္းႏိုင္ငံေတြျဖစ္တဲ့ နယ္သာလန္တို႔ ဘာတို႔မွာဆို ေက်ာင္းစာထက္ စာၾကည့္တိုက္ကို ပိုအသားေပးေလ့က်င့္ထားတာ၊ စာၾကည့္တိုက္ဆိုလို႔ ျပန္ၾကားေရးကထုတ္တဲ့စာအုပ္ခ်ည္းမထင္နဲ႔ ကမၻာေပၚက ထြက္သမ်ွ စာအုပ္ေတြ အကုန္နီးပါးတင္ေပးထားတာ၊ ငါ့အထင္

သူတို႔စာၾကည့္တိုက္ေတြမွာ မယ္ေခြရဲ႕ "လက္ေဆာင္"တို႔၊ ဆရာတင္မိုးရဲ႕ "ဧည့္သည္ႀကီး" ကဗ်ာေတြေတာင္ ႐ွာလို႔ရမယ္ထင္တယ္"

"ဆရာကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ၊ ကိုယ္လည္းေရာက္ဖူးတာမဟုတ္ပဲနဲ႔"

"အဲဒါေျပာတာေပါ့ကြ reasoning ဆိုတာ၊ ယုတၱိ သေဘာနဲ႔လည္း ဆင္ျခင္ၾကည့္တတ္ရတယ္၊ ခု မယ္ေခြကဗ်ာ ပယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ က thinking ေတြးရံုပဲေတြးတာကြ reasoning မပါဘူး။ သူတို႔သာ

ဆင္ျခင္ဉာဏ္ပါရင္ ဒီကိစၥကို ဆရာ ေမာင္ခင္မင္တို႔ သမၼတေဟာင္း ဦးထင္ေက်ာ္တို႔ လက္႐ွိသမၼတႀကီး ဦးဝင္းျမင့္တို႔ ေဒၚစုတို႔ေတာင္ ဝင္သတိေပးစရာမလိုဘူး၊ မွတ္ထား အေတြးအေခၚဆိုတာ တဝက္မွန္ရံုနဲ႔ အသံုးတည့္တာမဟုတ္ဘူး၊ အနည္းဆံုး ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ေတာ့ မွန္မွ အသံုးတည့္တာ၊ ဒါေၾကာင့္ မင္းလို တပိုင္းေၾကာင္ေကာင္ေတြ သတိၾကပ္ၾကပ္ထား"

"အင္း..ဆရာေတာ့ က်ေနာ့ကို ဗလိုင္းေဆာ္ၿပီ ၊ျမန္ျမန္လစ္တာပဲေကာင္းတယ္"

"ဟား..ဟား"

႐ွင္လူ

story#observation #shinlhu