သိုက်ကလာတဲ့သူ
🤔🙄😓😠 🤗
တိုကင်ယူပြီး ခန်းမထဲလူများနေတာကြောင့်ကိုရီးယားစင်တာ ရှေ့ဘက်ပြန်ထွက်ခဲ့တယ်။ ကိုးရီးယားစင်တာဆိုတာက ကိုရီးယား၂၀၀၀ ဆိုတဲ့စက်နဲ့လူတွေရဲ့ကျန်းမာရေးဝန်ဆောင်ပေးတဲ့
နေရာတခုဖြစ်ပါတယ်။ဒီစက်ရဲ့စွမ်း ဆောင်မှုက ခြေဖဝါးကတဆင့်တစက္ကန့်ကို အကြိမ် ၂၀၀၀ တုန်နှုန်းနဲ့ တကိုယ်လုံးကအကြောများကိုနိုးကြားစေပြီးရောဂါများစွာကိုကာကွယ်သက်သာစေပါတယ်။ရှင်လူကတော့ ညအိပ်ပျော်တာရယ် ဝမ်းမှန်တာနှစ်ခုနဲ့ပင် ဒီစက်ကိုလာအသုံးပြုနေတာပါ။ဆက်ရှင်တခုကိုနာရီဝက်ကြာပြီး တနင်္လာကနေ နောက်စနေထိ နေ့စဉ်အခမဲ့ဝန်ဆောင်ပေးပါတယ်။
စင်တာရှေ့မှာထိုင်စရာ ရှာလိုက်တော့ နေရာအတန်သင့်ကျယ်ဝန်းတဲ့ဖိနပ်ချွတ်အုတ်ခုံနေရာကိုတွေ့ပါတယ်။ဖိနပ်တချို့ရှိနေပေမယ့် ဖြူဖွေးတဲ့ကြွေပြားများကပ်ထားလို့သန့်ရှင်းနေတာကြောင့် ရှင်လူက အစွန်းဘက်နေရာလေးမှာခြေချထိုင်လိုက်ပါတယ်။
"အဘ အဲ့မှာမထိုင်နဲ့လေ ညစ်ပတ်တယ်"
"ရပါတယ်သမီးရယ်
သန့်ပါတယ်"
"အာ ဘယ်သန့်မလဲအဘရယ် ၊ဖိနပ်ချွတ်ကြီး ၊သမီးခုံယူပေးမယ်"
ကိုရီးယားစင်တာကဝန်ထမ်း ကလေးမလေးက ပြောပြောဆိုဆို ပလပ်စတစ်ခုံတလုံးယူလာပေးလို့မလွှဲသာပဲပြောင်းထိုင်လိုက်ရပါတယ်။
ကလေးမလေးထွက်ခွါသွားတော့မှ ရှင်လူ့အပေါ် ဒီလိုကြပ်မဂရုစိုက်တတ်တဲ့ မိန်းမတယောက်အကြောင်းသတိရမိပြီး အတွေးတွေက အတိတ်ကာလ ၁၉၆၉ ခုဆီနောက်ကြောင်ပြန်သွားခဲ့ပေါ့။
မမနဲ့စဆုံတဲ့ ၁၉၆၉ ခုတုန်းက ရှင်လူ့အသက်က ၁၆ နှစ်သား၊ မမက၃၂ နှစ်။
အသက်ချင်း၁၆နှစ်ကွာပေမယ့် ၃၂ နှစ်အရွယ်မမရဲ့အလှက အစွမ်းကုန်ဖူးပွင့်စ ပန်းတပွင့်လိုဝင့်ထယ်လို့ပေါ့။အသက်အရွယ်
နဲ့ပါတ်သက်လို့လည်း မြန်မာဂန္ထဝင်စာပေသမိုင်းထဲက နတ်ရှင်နောင်နဲ့ရာဇဓာတုကလျာ၊နဝဒေးနဲ့ရှင်နှောင်း၊နိုင်ဝင်းဆွေရဲ့ "မဟူရာမေတ္တာ"ထဲက သျှီဝမြို့စာကလေးနဲ့ပန်ထွာဘုရင်မစတဲ့သာဓကတွေက အထင်အရှားရှိထားပြီမို့ ဘာမှပြဿနာမရှိ။ရေစက်ပဲထင်ပါရဲ့
တယောက်နဲ့တယောက်တွေ့တွေ့ချင်းလပိုင်းးအတွင်းမှာပဲချစ်သူတွေဖြစ်ခဲ့ကြပါတယ်။
မမက လှသလောက်
behaviour လို့ဆိုရမယ့်အပြုအမူအနေအထိုင်တွေက ထူးခြားသူတယောက်ပါ။အမှန်တော့ ဒီကိစ္စဟာသူ့မိဘတွေရဲ့အယူအစွဲက စတင်ပါတယ်။သူမကိုမမွေးခင် သူမရဲ့မိခင်ဟာထူးဆန်းတဲ့အိပ်မက်တခုမက်ပါသတဲ့။အိပ်မက်ထဲမှာ ဆင်ဖြူကြီးတကောင်ဟာ အိမ်ထဲဝင်လာခဲ့ပြီး အမေတို့နဲ့အတူနေခွင့်ပြုပါလို့ခွင့်တောင်းသတဲ့။အဲ့ဒီအိပ်မက် မက်ပြီးမကြာခင်မှာပဲမမရဲ့မိခင်ဟာကိုယ်ဝန်ရပြီးမမကိုမွေးခဲ့ပါသတဲ့။ဒါကြောင့်သူတို့သမီးလေးဟာ သိုက်ကလာတာ။သိုက်ကလာတဲ့လူဟာအနေ
အထိုင်သန့်တာတို့ စည်းကမ်းကောင်းတာတို့ အကျင့်သီလကောင်းပြီး စီးပွားဥစ္စာတိုးတက်တာတို့ စသဖြင့် မကြာမကြာပြောလေ့ရှိတော့လည်း မမခမျာ Auto suggestion လုပ်ခံရသလို သူမကိုယ်သူမလည်း
သိုက်ကလာသူလို့ထင်ပုံရပါတယ်။ရှင်လူနဲ့ပေါင်းသင်းခဲ့တဲ့နှစ်ပေါင်း၄၀ ကျော်အတွင်း မမရဲ့ နိုင်ငံရေးအတွေးအမြင်များဟာခေတ်မီပေမယ့် မမရဲ့လူမှုရေး အိမ်ထောင်ရေးအမြင်များကတော့အင်မတန်ရှေးဆန်လှပါတယ်။သူအနေအထိုင်သန့်သလို တခြားလူများလည်းအနေအထိုင်သန့်မှကြိုက်ပါတယ်။အများသုံးရေတိုင်မှာ သောက်ရေစစ်နဲ့သူရေခံနေတုန်းတယောက်ယောက်ကအပေါ်ကရေလှမ်းခပ်လိုက်လို့ ရေစက်စင်သွားရင် အရင်ခံထားတဲ့ရေတွေသွန်ပစ်ပြီးအစကပြန်ခံပါတယ်။ကျော်ခပ်သွားသူကိုလည်း မျက်စောင်းနက်နက်ထိုးတတ်လို့ သူ့ဆိုဝန်းကျင်ကလူတွေကခပ်ရွံ့ရွံ့ရယ်ပါ။ရှင်လူ့ကိုသူကမောင်လို့အမြဲခေါ်တတ်ပြီး သူ့နှုတ်က"ဟိုဆရာ"လို့ခေါ်လိုက်ရင်တော့ တခုခုမှားနေပြီ။ရှင်လူ သူမက်ြိုက်တဲ့ကြမ်းပေါ်အခင်းမပါဘဲထိုင်နေတာဖြစ်ဖြစ် ၊အောက်စလွတ်နေတာဘဲဖြစ်ဖြစ် တခုခုတော့မှားနေပြီ။ထမင်းစားပွဲဝင်ထိုင်ပြီးမှလက်တွေပြောင်အောင်မဆေးလို့ကတော့ကလေးငေါက်သလိုငေါက်ပြီးထပ်ဆေးခိုင်းမြဲ။
ချက်တဲ့ပြုတ်တဲ့နေရာမှာလည်း
ဟင်းအမယ်မယ်၊အရံဟင်းအမျိုးမျိုး ။သူမက တိုင်းရင်းမေတို့ ယုဝတီတို့လိုဂျာနယ်တွေထဲက ဟင်းချက်နည်းမျိုးစုံလေ့လာထားတာမို့ မချက်တတ်တဲ့ဟင်းမရှိ။မလုပ်တတ်တဲ့မုန့်မရှိ။ဒန့်သလွန်သီးဆိုရင်အပေါ်ကျောအခွံတွေဓါးနဲ့ချစ်ပြီးမှချက်တဲ့အတွက်ဝါးပြီးမြိုချရုံ။ငါးပြေမ တို့ ငါးခုံးမတို့ဆို ကျောရိုးကိုထွင်ထုတ်ပြီးမှချက်တာမို့ အရိုးစူးမှာမကြောက်ရ။ငါးခူ ငါးကျည်းဆိုရင်ဇက်နားက အညှီစေ့ခွဲထုတ်ပြီးမှချက်တာမို့ မညှီတော့။မမအကြောင်းတွေက ပြောမယ်ဆိုရင်တော့မပြီးနိုင်မစီးနိုင်။ရှင်လူကြီး ဖိုက်စတားအဆင့်ဟိုတယ်ကြီးနဲ့လက်ထပ်ထားရသလိုပေါ့။ရှင်လူနဲ့သူမှာ သမီးဦးအမွှာလေးနဲ့သားလေးတယောက်မွေးခဲ့ပေမယ့်သူမလူ့ဘဝမှာပျော်သွားမှာစိုးထင်ရဲ့ကလေးတွေမွေးမွေးချင်းဆုံးပါးသွားခဲ့ကြ။သူမကတော့ သူမမိဘတွေကသိုက်ကြိုးဖြတ်ပေးခဲ့သလားမသိ ၇၃ နှစ်ထိနေသွားခဲ့ပေါ့။သူမကွယ်လွန်စက ရှင်လူကြီးမှာလမ်းဘေးထမင်းဆိုင်တကာဝင်စားရင်း ယင်ကောင်ဟင်းချို၊ ဆံပင်ချည်ဟင်းခါးတွေသောက်ရင်းမျက်ရည်ကျခဲ့ရတယ်။
၂၀၀၉ဇန္နဝါရီလ ၉ရက်နေ့မှာမမကွယ်လွန်ခဲ့တာဆိုတော့ ဒီနေ့ ၂၀၂၅ ဇန္နဝါရီ ၉ ရက်နေ့မှာ၁၆နှစ်တင်းတင်းပြည့်ခဲ့ပြီ။
ဒါနဲ့ တောင်တခါတခါညညတွေ
ရှင်လူကြီးအိပ်မက်ထဲမှာဂိုယာ
ရေမွှေးနဲ့သနပ်ခါးရနံ့ပါးပါး ရောနေတဲ့ရနံ့တွေသင်းဆဲ။
(ဇနီးသည် မမ ကွယ်လွန်ခြင်း ၁၆ နှစ်ပြည့်အမှတ်တရ)
ရှင်လူ
story #observation#shinlhu
No comments:
Post a Comment