story

က မ္ဘာ မ ခြား သေး တဲ့ သူ

👬🌲  /　🚶 👬🌲  /　🚶 l  

ဒီဘက်နှစ်တွေထဲ ရှင်လူကြီးထမင်းစားဖို့ ခေါင်းငုံ့လိုက်ရင်

မူးရိပ်မူးရိပ်ဖြစ်တတ်တယ်။

ဖြစ်ပါများလာတော့ ထမင်းစားတိုင်း တရားမှတ်ဖြစ်သွားတယ်။ငါထမင်းစားနေရင်းက ပစ်လဲပြီး​သေသွားနိုင်တယ်ဆိုတဲ့အသိဝင်လာတယ်။ကိုယ်က ဆေးပညာနားမလည်ပေမယ့် အစာအိမ်မှာပြဿနာရှိတယ်ထင်မိတယ်။

အစာအိမ် အင်ဂျင်ကိုဖွင့်လိုက်တာနဲ့ ဦးနှောက်ကပါဝါကျသွားတယ်လို့ထင်တာပဲ။လူတွေထမင်းစားပြီးရင်ဘိုက်လေးပြီးအိပ်ငိုက်တာဟာ ဦးနှောက်ကအောက်ဆီဂျင်ကို အစာချေဖို့အတွက်အစာအိမ်ဆီစစ်ကူပို့ရတာ​ကြောင့်လို့ စာတွေထဲဖတ်ဖူးထားလို့ဆက်စပ်တွေးကြည့်တာပါ။

နိဒါန်းပျိုးတာ ရှည်သွားပြီ အဓိကပြောချင်တာက...

ဒီနေ့ ညနေ ၃ နာရီလောက်ရှင်လူ့မိတ်ဆွေ ကိုမြင့်ဋ္ဌေးတယောက် ရှင်လူ့အခန်းကို ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်ဝင်လာတယ်။

သူနဲ့က လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း

၄၀ တုန်းက တောင်ဥက္ကလာ

၅ ရပ်ကွက် စစ်ကိုင်းလမ်း၃၀

က တဲကုပ်သာသာအိမ်ကလေးတခုမှာခြေရင်းခေါင်းရင်းအခန်းချင်းကပ်ရက်နေခဲ့ကြသူတွေပါ။အဲ့တုန်းကရှင်လူကလည်းသုံးဆယ်မပြည့်သေး၊သူကလည်းနှစ်ဆယ်ကျော်ရုံ။

ပုလင်းတူဗူးဆို့ တွေဆိုပါတော့ဗျာ။သူအရက်မူးမူးနဲ့ခွေးချေးတွေနင်းလာပြီး ခါးပန်းခေါင်းအုံးအိပ်နေတဲ့သူ့မိန်းမမလှဝင်းခေါင်းကိုတက်နင်းမိလို့ရန်ဖြစ်ခဲ့ကြတာတောင်သတိရမိသေးတော့။

ခု သူကရှင်လူ့ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ထိုင်ချင်း

"ဦးအောင်မြင့် ဘော်ဒါတွေ မလာကြဘူးလား"ဆိုတာနဲ့

"မလာကြဘူး၊ဘဝတွေခြားကုန်ပြီလေ"လို့ပြန်ဖြေလိုက်တယ်။ပြီးတော့ အလုပ်အကိုင်အကြောင်းတွေပြောကြတယ်။သူက ဟိုးအရင်တုန်းက ရန်ကုန်မြို့ထဲ၃၈လမ်းစျေးမှာကားကူရှင်တွေချုပ်တယ်။အခု အလုပ်မလုပ်တာကြာပြီ။"အ ခု ကားသမားတွေက အသင့်လုပ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေ ဝယ်တပ်လိုက်တာပဲဗျာ"တဲ့။ခုသူ့အသက်၆၂နှစ်ထိအောင် ဘာမှမလုပ်ပဲထိုင်စားနေတာကြာပြီ။သူ့မိန်းမ မလှဝင်းက လည်လည်ဝယ်ဝယ်ရှိတယ်။လုပ်တတ်ကိုင်တတ်ဆိုတော့၅ ရပ်ကွက်ထဲမှာဆယ်ပေနှစ်ထပ်အိမ်လေးတောင်ဝယ်ထားနိုင်တယ်။သားအကြီးထွန်းထွန်းဝင်းတို့လင်မယားကထိုင်းမှာနှစ်ပေါင်းဆယ်နဲ့ချီပြီးသွားနေတာ ၊ခုပြန်ရောက်လာတာမကြာသေးဘူး။မြေးတယောက်ရပြီ။အငယ်မစန္ဒာက အိမ်ထောင်ကျတာတနှစ်နှစ်နှစ်ပဲရှိသေးတယ်။တခါတခါရှင်လူအလုပ်သွားအလုပ်ပြန်လမ်းပေါ်မှာသူနဲ့တွေ့ရင်"ဥက္ကလာဘုးရားဘက်ကလမ်းလျှောက်ပြန်လာတာ"လို့ပြောလေ့ရှိတယ်။သူကလက်ဖက်ရည်မကြိုက်တော့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင်ထိုင်ဖက်အပေါင်းအသင်းလည်းမရှိ။အရက်သောက်တော့လည်းသူ့မိန်းမကစိတ်မချလို့ အပြင်ထွက်မသောက်ရတော့ သောက်ဖော်သောက်ဖက်လည်းမရှိ။အိမ်မှာပဲ ခွန်နှစ်ရာတန်ဇေအရက်တလုံး ထမင်းစားပွဲနားချပြီးရေချိန်ကိုက်လာရင် အိမ်ရှေ့ခန်းတီဗွီရှေ့ မှောက်ရက်ကြီးခလောပါလေရော။တရေးနိုးရင်သူ့မိန်းမကိုမေးတတ်တာက

"ငါထမင်းစားပြီးပလား"ဆိုတာပဲ။အဲ့ဒီစကားကတော့ ခဏခဏ ထပ်ခါထပ်ခါမေးတတ်သတဲ့၊သူ့မိန်းမကိုယ်တိုင်ပြောပြတာ။ပြီးတော့ နေ့တိုင်းအဲလိုပဲ တဲ့။ဒါကြောင့်သမီးနဲ့မိန်းမက သူ့ကိုဘာအလုပ်မှမခိုင်းရဲကြဘူး။ဘယ်နေရာမှစိတ်မချကြဘူး။တခါတခါမြေးကိုကျောင်းကကြိုလာလို့မြေးကအပြင်ထွက်ကစားနေပြီ။"ငါ့မြေးကျောင်းကြိုပြီးပလား"ဆိုတာကိုလေးငါးခါမကထပ်မေးနေတတ်သတဲ့။သူ့ဘဝကြီးအဓိပ္ပါယ်မဲ့လိုက်တာဆိုပြီးရှင်လူကတခုခုလုပ်ဖို့ပြောတော့လည်းအိမ်ကလူတွေကမခိုင်းလို့ဘာမှလုပ်မရဘူး…"တဲ့။

ခု သူရောက်လာတော့လက်ဖက်ရည်လည်းမသောက်တတ်လို့ ရှင်လူကစားပွဲပေါ်အသင့်ရှိနေတဲ့ Export Mandaly Rum ပုလင်းယူပြီးခွက်တလုံးနဲ့"ခင်ဗျားဟာခင်ဗျားထည့်သောက်"ဆိုတော့ နှစ်ပက်လောက်ထည့်ပြီးရေရော။

ပြီးတော့တငုံချင်းထိုင်ငုံတယ်။ခဏနေတော့

"ဦးအောင်မြင့်ဘော်ဒါတွေမလာကြဘူးလား"ထပ်မေးတယ်။သူထပ်မေးတော့"ဘဝတွေခြားကုန်ပြီထပ်ဖြေရတယ်။ "ဦးအောင်မြင့်တယောက်ထဲနေတာ တူတူမတွေမရှိဘူးလား" "အရင်အလုပ်လာလုပ်တဲ့တပည့်လေးမလာဘူးလား"ဆိုတဲ့မေးခွန်းတွေကိုလည်း "တူတူမတွေနဲ့ အဆက်ပြတ်နေပြီ""တပည့်လေးက လုပ်ငန်းခွဲထွက်သွားတာကြာပြီ"ဆိုပြီး မေးခွန်းတခုကိုသူကသုံးလေးခါထပ်မေး၊ရှင်လူကသုံးလေးခါထပ်ဖြေရတယ်။ဒီတခါ "ရှင်လူ့ဘော်ဒါတွေ မလာကြဘူးလား"သူထပ်မေးတော့"ဘဝတွေခြားကုန်ကြပြီ"လို့ထပ်ဖြေရင်း ကွကိုယ်တွေးမိတယ်။သူနဲ့အခန်းချင်းကပ်နေခဲ့တုန်းက ရှင်လူ့ဘော်ဒါစာရေးဆရာကဗျာဆရာ၊ပန်းချီဆရာကာတွန်းဆရာ

တွေ ရှင်လူ့အိမ်ဝင်ထွက် ၊အတူတူသောက်စားနေကြတာသူမှတ်မိနေတာကိုး။ခုတော့တကယ်လည်းဘဝတွေခြားနေခဲ့ကြပြီ။စာရေးဆရာမောင်ရွှေစွန်၊မြင့်ဝင်းနီ၊မောင်မောက်(ဥက္ကလာ)ကာတွန်း မောင်ဌေးအောင်၊ဇေယျာမှိုင်း

တာရာမင်းဝေ၊မူးသာ(ခင်မင်း)

တို့က၃၁ ဘုံ မှာဘယ်အထပ်တွေရောက်နေကြမှန်းမသိတော့။နွေလယ်နေကမအူကုန်းလမ်းကျယ်ထိပ်သုံးလွှာမှာ၊ဒတ္ထကရှစ်မိုင်ကဟိုတယ်တခုပေါ်မှာ၊နှင်းခါးမိုးက စံပြစျေးနားကခြောက်ထပ်တိုက်

သုံးလွှာထင်ရဲ့။

နှစ်ပေါင်းလေးဆယ်နီးနီး ရှင်လူ့အခန်းကတော့ ဒီအခန်းပါပဲ။ ဒီအခန်းပြောင်းလာတုန်းက

မှတ်မှတ်ရရ ဝိုင်းပြောင်းပေးတဲ့အထဲ ဒတ္ထလည်းပါရဲ့။

ဒီအခန်းကို အတူတူပါလာတဲ့ဇနီးသည်မမလည်း ဘဝခြားခဲ့ပြီ။

ကိုမြင့်ဌေး...ဒီလူ.. သူ့ရဲ့တကြော့နှစ်ကြော့သုံးလေးကြော့၊

ထပ်ကြော့မေးခွန်းတွေကြောင့်ရှင်လူ့ခမျာ သုံးဆယ့်တဘုံသံသရာလည်လိုက်ပုံများ ခေါင်းတောင်မူးရဲ့။

တခုတော့ရှိတယ်၊သူကသတိမေ့တတ်ပေမယ့် အဲ့လိုပဲမေ့တခါလျော့တခါ ရှင်လူ့အိမ်ကို ဝင်လာတတ်တယ်။

သူနဲ့တော့ ခုချိန်ထိ ကမ္ဘာမခြားသေးဘူးထင်တာပဲလေ...

နှစ်ယောက်စလုံး မူးမူးမေ့မေ့တော့ဖြစ်စပြုနေကြပြီ။

ပြီးတော့လည်း အားလုံး...

story#observation #shinlhu