သတ္ပံုမွားတဲ့မိဘႏွစ္ပါး
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥
႐ွင္လူေလး၈ႏွစ္သားအရြယ္ေလာက္တုနး္ကေပါ့။
တညေန ႐ွင္လူ႔ဖခင္ရံုးကျပန္လာခ်ိန္။
အေဖက အိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ခါ
တိုင္းလို အေမာေတာင္မေျဖပဲ အိမ္ခန္းထဲ
တန္းဝင္သြားပါတယ္။အိမ္ခန္းထဲမွာ
ေတာက္တိုမယ္ရလုပ္ေနတဲ့အေမ့ကိုေတြ႔
ေတာ့ ``မေန႔က ယူနီေဖာင္းေတြေလ်ွာ္ပီး
သြားပလား´´
``အင္း´´ အေမက စိတ္မဝင္စားသလိုပံုနဲ႔
အင္းတလံုးထဲ ျပန္ေျဖပါတယ္။
``စာအိတ္တအိတ္ မေတြ႔ဘူးလား´´
``ေတြ႔ပါဘူး၊ က်ဳပ္ေလ်ွာ္ခါနီးတိုင္း အေရးႀကီးစာရြက္စာတမ္းေတြေရစိုမစိုးလို႔
ႏိႈက္႐ွာေနက်´´
အေဖက ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ အေမ့ကို မသကၤာသလို တခ်က္ၾကည့္ကာ
ပက္လက္ကုလားထိုင္မွာ ေျခပစ္ လက္ပစ္
ထိုင္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခိုက္မွာပဲ အေမ့
ႏႈတ္က သီခ်င္းလိုလို ကဗ်ာလိုလို အသံတသံ ထြက္လာပါတယ္
``ေန႔လဲေမ်ွာရ ၊ ညလဲေမ်ွာရ ၊ေတာ္ေသပီ´´
အေမ့အသံေၾကာင့္အေဖပက္လက္ကုလားထိုင္ေပၚက ဝုန္းခနဲထရပ္လိုက္ပါတယ္။
``ေပးစမ္း ဘယ္မလဲ အဲ့ဒီစာ´´
``ဘာစာလဲ သိပါဘူး ၊ေတာ္ေသပီ´´
အေမက ေျပာေျပာဆိုဆို စာအိတ္ကို
က်စ္က်စ္ဆုပ္လိုက္ၿပီးလက္ကိုေနာက္ ေက်ာဘက္ဝွက္လိုက္ပါတယ္။
``နင္ေတာ့ နာခ်င္ပီနဲ႔တူတယ္၊ေပးစမ္း
ငါ့စာ´´အေဖကအေမ့လက္ဖမ္းဆြဲတာ
မမိေတာ့ မိရာ ဆံပင္ကိုဆြဲမိသြားပါတယ္။
အေမကလည္း နာေတာ့ ဆြဲမိဆြဲရာ ျပန္ဆြဲလိုက္တာ အေဖ့ဟဝွါက္ို မိမိရရႀကီး
ဆြဲမိသြားပါတယ္။ စကၠန္႔ပိုင္းအတြင္းမွာပဲ
အျဖစ္အပ်က္ေတြက ျမန္ဆန္လြန္းပါတယ္၊
အေဖက႐ုန္းမရျပဳမရကုန္းကြကြႀကီးျဖစ္ေနေတာ့ ၾကံမိၾကံရာ စားပြဲတင္နာရီနဲ႔ အေမ့
ေခါင္းကိုဂြမ္းခနဲထုလိုက္တာအေမ့ဆံပင္
ေတြၾကားက ေသြးေတြစီးက်လာပါတယ္။
႐ုတ္႐ုတ္သည္းသည္း အသံေတြေၾကာင့္
ဘုရားခန္းထဲက အဖြား(အေဖ့အေမ)
ထြက္လာၿပီး``ဟဲ့ ဟဲ့ေသကုန္ၾကေတာ့
မွာပဲ ၊ စိုးေအာင္ လႊတ္စမ္း ´´``အေမ့
သမီးက ေGြးေစ့ကိုညႇစ္ထားတယ္´´
ဤသို႔တိုက္ပြဲျပင္ထန္းေနခိုက္အေမ့လက္က လြတ္က်သြားတဲ့စာအိတ္ေခါက္ေလးကို ေျပးေကာက္လိုက္ၿပီး ခင္ဗ်ားတို႔႐ွင္လူေလး
ေနာက္ေဖးဘူးစင္ေအာက္ကိုလစ္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။စာအိတ္ထဲကစာရြက္ေလးထုတ္
ဖတ္လိုက္ေတာ့...
အေဖ..အေဖ ၊တယ္စြန္တဲ့အေဖပါလား။
သူ႔ရည္းစားဆီက စာျဖစ္ေနတယ္ေလ။
(တီဗြီဇာတ္လမ္းတြဲေတြဆုိရင္ေတာ့
ေနာက္တေန႔ ဆက္ရန္ ဆိုၿပီး တပိုင္းရပ္ထားလိုက္မွာေပါ့ဗ်ာ၊ ႐ွင္လူကေတာ့ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး၊အဲ့စာကို
ေအာက္မွာ ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္)
သို႔/အကို
အကို ညီမ ႐ွီ မလာတာ အေတာက်ာပီေနာ၊
ညီမ မာေတာ့ ေန႔လဲေမ်ွာရ ညလဲေမ်ွာရနဲ႔
လြမ္လွပီ ၊စားပ်ံဘာအံုးအကို
ေတာ္ေသပီ
ညီမ
~~~ၿမိဳ႕
story#observation#shinlhu
